ၿခေသၤ႔အေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ

ဟိမ၀ႏၱာေတာ၌ ၿခေသၤ႔မ်ိဳး ေလးပါးရွိသည္။ ေလးပါးဟူသည္ကား က႑ဳၿခေသၤ႔၊ တိဏၿခေသၤ႔၊ ကာဠၿခေသၤ႔၊ ေကသရၿခေသၤ႔ဟူ၍ ၿဖစ္သည္။

ပ႑ဳ အမည္ရွိေသာ ၿခေသၤ႔သည္ သစ္ေခါက္၊ သစ္ေပြးကဲ႔သို႔ ေဖ်ာ႔ေတာ႔ေသာ အဆင္းရွိသည္။ သစ္ေခါက္၊ သစ္ခြန္မ်ားကို စား၏။ လူ၁၂ေယာက္၏ ခြန္အားဗလမ်ိဳး ရွိသည္။ အထက္သို႔ မိမိအရပ္အလ်ား အၿပန္ တစ္ရာႏွစ္ဆယ္႔ငါးၿပန္ ခုန္တက္ႏိုင္သည္။ ေၿမညီအၿပင္၌ မိမိအရပ္အလ်ား အၿပန္ငါးရာ အေရွ႕၊ အေနာက္၊ ေတာင္၊ ေၿမာက္ တူရူအေရာက္ ခုန္လႊားႏိုင္သည္။ တဟုန္တည္း ေၿပးမူ မိမိအရပ္အလ်ား အၿပန္ ႏွစ္ေထာင္ခရီးကို ေၿပးႏိုင္၏။ ေဟာက္ေသာ အသံသည္ မိမိအရပ္အလ်ား အၿပန္ ႏွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာႏွံ႔လ်က္ ၾကားရ၏။

တိဏၿခေသၤ႔သည္ ၿမသီး၊ ၿမရြက္၊ ကမၺလာအစိမ္း အဆင္းကဲ႔သို႔ အလြန္စိမ္းေသာ ကိုယ္အေမြးအေရာင္ ရွိ၏။ အၿမီးမွင္ ဆံဦးစြန္းမွစ၍ အၿမီးက ေက်ာရိုးလည္တိုင္သို႔ ေလွ်ာက္၍ လက္၀ဲ၊ လက်္ာ ဖံုးလ်က္ ဖားဖားေ၀ေ၀ စိမ္းစိမ္းစိုစိုႏွင္႔ က်က္သေရ ရွိလွသည္။ ေၿခႏွစ္ဘက္၊ လက္ႏွစ္ဘက္အတြင္း ေရမ်ိဳလည္ပင္း ေအာက္မွသည္ ရင္အုပ္ ၀မ္းပ်ဥ္း အတြင္းမ်ားမွာ ေဘာ္ေငြအဆင္း ေဖြးေဖြးၿဖဴေသာ အေမြးမ်ားရွိသည္။ ေၿခေခ်ာင္းလက္ေခ်ာင္း လူကဲ႔သို႔ ငါးေခ်ာင္း၊ ေၿခသည္းလက္သည္း ေၾကာင္ကဲ႔သို႔ အဖ်ားခ်ိတ္လ်က္ အအိမ္ဖံုး၍ အၿပင္သို႔မထြက္ ႏူးညံ႔ေသာ ေၿခဘ၀ါး လက္ဘ၀ါး ရွိသည္။ တိဏ ၿခေသၤ႔မ်ိဳးသည္ ၿမက္သစ္ရြက္ကိုသာ စား၏။ လူေၿခာက္ဆယ္မွ်ေသာ ခြန္အား ရွိသည္။ အထက္သို႔ မိမိအရပ္အလ်ား အၿပန္ ႏွစ္ရာ႔ငါးဆယ္ ခုန္တက္ႏိုင္သည္။ ေၿမညီအၿပင္၌ မိမိအရပ္အလ်ား အၿပန္တစ္ေထာင္ အေရွ႕၊ အေနာက္၊ ေတာင္၊ ေၿမာက္ တူရူအေရာက္ ခုန္လႊားႏိုင္သည္။ တဟုန္တည္း ေၿပးမူ မိမိအရပ္အလ်ား အၿပန္ ေလးေထာင္ခရီးကို ေၿပးႏိုင္၏။ ေဟာက္ေသာ အသံသည္ မိမိအရပ္အလ်ား အၿပန္ ေလးေသာင္းရွစ္ေထာင္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာႏွံ႔လ်က္ ၾကားရ၏။

ကာဠၿခေသၤ႔သည္ ပိတုန္းေတာင္ အဆင္းကဲ႔သို႔ မည္းမည္းေမာင္းေမာင္းေသာ အေမြးရွိသည္။ ေရမ်ိဳလည္ပင္း ေအာက္မွသည္ ရင္အုပ္ ၀မ္းပ်ဥ္းအတြင္း ရဲရဲနီေသာ အေမြးရွိသည္။ ေၿခေခ်ာင္းလက္ေခ်ာင္း ငါးေခ်ာင္းစီ ရွိၿပီး၊ ေၿခသည္းလက္သည္းမွာ ေႁမြငန္းစြယ္သ႑ာန္ အဖ်ားေကာက္လ်က္ အၿပင္သို႔ မထြက္ဘဲ ႏူးညံ႔စြာေသာ ေၿခ၊လက္ဘ၀ါး ရွိသည္။ ၄င္းၿခေသၤ႔သည္ သား၊ ငါး၊ အမဲကိုသာ စား၏။ လူတစ္ရာအားႏွင္႔ ညီမွ်သည္။ အထက္သို႔ မိမိအရပ္အလ်ား အၿပန္ သံုးရာခုႏွစ္ဆယ္႔ငါး ခုန္တက္ႏိုင္သည္။ ေၿမညီအၿပင္၌ မိမိအရပ္အလ်ား အၿပန္တစ္ေထာင္႔ငါးရာ အေရွ႕၊ အေနာက္၊ ေတာင္၊ ေၿမာက္ တူရူအေရာက္ ခုန္လႊားႏိုင္သည္။ တဟုန္တည္း ေၿပးမူ မိမိအရပ္အလ်ား အၿပန္ ေၿခာက္ေထာင္ခရီးကို ေၿပးႏိုင္၏။ ေဟာက္ေသာ အသံသည္ မိမိအရပ္အလ်ား အၿပန္ ခုႏွစ္ေသာင္းရွစ္ေထာင္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာႏွံ႔လ်က္ ၾကားရ၏။ ယင္းၿခေသၤ႔သည္ မိမိေဟာက္ေသာ အသံအတြင္း သား၊ အမဲ၊ တိရစၧာန္တို႔ကို တဟုန္တည္း လိုက္၍ ဘမ္းကိုက္စားသည္။ ယင္းမွ မိမိေနရာသို႔တဖန္ အေရာက္ၿပန္ႏိုင္စြမ္း ရွိသည္။ စားေသာက္ၿပီးေသာ အစာကို ေနရာသို႔ မေဆာင္ယူ၊ ပစ္ထားခဲ႔ေလ႔ ရွိသည္။

ေကသရ အမည္ရွိေသာ ၿခေသၤ႔သည္ ရဲရဲနီေစြး အဆင္းရွိ၏။ မွင္ဆံ၊ အၿမီး၊ ဦးစြန္း၊ လည္ဆံ၊ အေမာက္ေမြးတို႔သည္ ဖားဖားေ၀လ်က္ ရွိသည္။ အၿခားေသာ တိရစၧာန္တို႔သည္ တည္႔တည္႔မတ္မတ္မွ မၾကည္႔၀ံ႔ၾကေပ။ လည္မ်ိဳမွ ၀မ္းပ်ဥ္းအတြင္း ခရုသင္းကဲ႔သို႔ ဆြတ္ဆြတ္ၿဖဴၿဖဴ ေၿပာင္ေၿပာင္လက္လက္ ရွိ၏။ ႏူးညံ႔ေသာ ေၿခဘ၀ါး၊ လက္ဘ၀ါးလည္း ရွိသည္။ ယင္းၿခေသၤ႔သည္ သား၊ အမဲတို႔ကိုသာ စား၏။ ေၿခေခ်ာင္းလက္ေခ်ာင္း ရွည္၍ ေၿခသည္းလက္သည္းမွာ သံခၽြန္းေကာက္ကဲ႔သို႔ အဖ်ားေခြလ်က္ အအိမ္ဖုံးသည္။ လူတစ္ရာ႔တစ္ဆယ္မွ်ေသာ အင္အားမ်ိဳး ရွိသည္။ အထက္သို႔ မိမိအရပ္အလ်ား အၿပန္ ငါးရာ ခုန္တက္ႏိုင္သည္။ ေၿမညီအၿပင္၌ မိမိအရပ္အလ်ား အၿပန္ႏွစ္ေထာင္ အေရွ႕၊ အေနာက္၊ ေတာင္၊ ေၿမာက္ တူရူအေရာက္ ခုန္လႊားႏိုင္သည္။ တဟုန္တည္း ေၿပးမူ မိမိအရပ္အလ်ား အၿပန္ ရွစ္ေထာင္ခရီးကို ေၿပးႏိုင္၏။ ေဟာက္ေသာ အသံသည္ မိုးၾကိဳးေလာင္မီးအသံထက္ လြန္လ်က္ မိမိအရပ္အလ်ား အၿပန္ ကိုးေသာင္းေၿခာက္ေထာင္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာႏွံ႔လ်က္ ၾကားရ၏။ သားေကာင္ကို ဖမ္းယူစားေသာက္ ၿပီးေသာအခါ ေနရာသို႔ မေဆာင္ယူ ပစ္ထားၿမဲၿဖစ္သည္။


အာဒိကပၸကမၻာဦးက်မ္း