RSS Feed (xml)
တစ္ေယာက္ေယာက္ကို
ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတတ္ၿပီး
တစ္ေယာက္တည္းၿပန္ၿပန္လာခဲ့ရတယ္
အမုိးအကာေလးေအာက္မွာ
အၿဖဴအမည္းဓါတ္ပုံေလးတစ္ပုံ
အၿမဲတမ္းတိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ရယ္သံလြင္လြင္ေတြ
ငါ ဘယ္ေတာ့မွမခ်ိတ္ဆြဲၿဖစ္ခဲ့တဲ့ မီးပုံးေလးေတြ
ငါ့အိမ္မွာ ဘယ္ေတာ့မွပြဲေတာ္မရွိဘူး…
ၿပာလဲ့လဲ မီးသီးေအာက္မွာ
ငါတစ္ေယာက္တည္းအရက္ေတြေသာက္တတ္ေနတယ္
စာေရးတဲ့ ၾကြက္တစ္ေကာင္အတြက္
စီတန္းထားတဲ့ အိပ္မက္ေတြရွိမေနပါ
မီးဖုိခန္းမရွိလုိ႔
စိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြကုိ ခ်က္ၿပဳတ္စားေသာက္ၿပီးၿပီ…
နာရီႏႈိးစက္အသံဟာ ငါ့ပါးကုိနမ္းတဲ့ အထိအေတြ႔
အထီးက်န္ၿဖစ္ေနသလားဆုိေတာ့
နည္းနည္းေတာ့မွန္ပါတယ္…
ကဗ်ာကုိခ်စ္ခဲ့ေတာ့
ငါတစ္ေယာက္တည္းၿဖစ္ခဲ့တာ
ဆယ္စုႏွစ္ေတြအေတာ္ၾကာၿပီ….
ရောင်နီတွေနဲ့ ဒို့အတူ
4 months ago
No comments:
Post a Comment