ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားသို ့

ေလာကကံတြာ လူတို ့ရြာမွာ
ေနလာပါရ တခဏလည္း
ငယ္ကမသိ ၾကီးသည့္အခါ
ျပန္ၾကည့္ေလေသာ္
ရပ္ေဖာ္မိတ္ေဆြ ေရာင္းရင္းေတြလညး္
ရွာေဖြ၀မ္းစာ အလိုငါလွ်င္ ခြဲခြာၾက၍ ျပန္မေတြ ့ၾက
ႏွစ္ကာလ ၾကာေညာင္း ရက္ေတြေျပာင္းခဲ့ ေအာက္ေမ့ရံုသာရွိခဲ့၏. . . . . .။

ပူတက္စိုးရိမ္တက္တဲ့ အက်င့္

အလုပ္တစ္ခုကို တစ္ခါလုပ္တယ္ ႏွစ္ခါလုပ္တယ္ သံုးခါလုပ္တယ္ ဥပမာေျပာရယင္ မနက္တိုင္းလဘက္ရည္အခ်ိဳေသာက္တယ္ ေနာက္ေခၽြတာရမယ့္ အေျခအေနမ်ိဳးနဲ ့ၾကံဳလို ့မေသာက္ပဲေနၾကည့္တယ္ သူကိုစြဲလန္းေနမိတယ္၊ လဘက္ရည္အခ်ိဳမေသာက္ရတဲ့ေန ့ဆိုယင္ စိတ္ထဲတစ္မ်ိဳးၾကီးပဲ တစ္ခုခုလိုေနသလိုလဲထင္ရပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ဘာမွျဖစ္တာမဟုတ္ပါဘူး၊ အက်င့္ပါ အက်င့္လုပ္ထားလို ့အက်င့္ဆိုတာ အစပထမကေတာ့ အပ္ခ်ည္မွ်င္လိုပါပဲ အားနဲ ့ဆြဲျဖတ္ယင္ ျပတ္ႏိုင္ပါေသးတယ္၊ ၾကာလာတဲ့အခါမွာေတာ့ သံၾကိဳးမွ်င္လို ခိုင္မာသြားတက္ပါတယ္ ၊ျဖတ္လို ့မရေတာ့ပါဘူူး၊ ခဲယဥ္းသြားပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဇြဲနဲ ့စိတ္ဆံုးျဖတ္ျပီး ျဖတ္ယင္ရႏိုင္ပါတယ္။

တစ္ခ်ိဳ႕သိပ္စိတ္ပူတက္တယ္၊ စိုးရိမ္တက္တယ္၊ အထူးသျဖင့္ သံေယာဇဥ္အသိုင္းအဂိုင္းနဲ ့ပတ္သက္လာယင္ ခံစားမူျပႆနာတက္ပါေလေရာ သားသမီး သားမယားအေပၚအစစ အရာရာ စိတ္မခ်ႏိုင္ပဲရွိေနတယ္တယ္ ၊အိမ္မွာလူမစံုမခ်င္းလည္ပင္း တရွည္ရွည္ျဖစ္ေနတက္ပါတယ ္၊ အဲဒါဟာေန ့စဥ္အလုပ္ပါပဲ။

ၾကာေတာ့ပူရ စိုးရိမ္ရတဲ့ အလုပ္စာကိုယ့္ အလုပ္မလုပ္ယင္ျဖစ္တဲ့အလုပ္ျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။ ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြမွာလဲ စိတ္ေအးခ်မ္းသာမူဆိုတာ မရွိပါဘူး၊ သူတို ့နဲ ့အပူဟာမီးနဲ ့မီးစာလိုပဲ ဒြန္တြဲေနပါတယ္၊ မီးမရွိလဲ မီးျခစ္နဲ ့ျခစ္ျပီးညွိလို ့ရတယ္၊ မီးစာကုန္လဲ အသစ္ထည့္ယင္ျဖစ္တယ္၊ဒါနဲ ့ပဲ အပူျပတ္တယ္ဆိုတာမရွိေတာ့ဘူး၊ လူနဲ ့အပူဆိုတာကေတာ့ လံုး၀ကင္းရိဳးထံုးစံမရွိရိုးအမွန္ပါ၊ ဒါေပမယ့္အပူကို နည္းႏိုင္သမွ်နည္းေအာင္ေတာ့ လုပ္ရပါလိမ့္မယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ စိုးရိမ္ပူပန္မူေတြဟာ လူကို - - -

. . . . အသက္ကိုတိုေစပါတယ္ ဒါေၾကာင့္ေနပူတာမွမဟုတ္ မီးအပူနားမွာ ၾကာၾကာမေနအပ္သလို စိုးရိမ္ပူပန္မူေတြကိုလဲ ၾကာၾကာမသိမ္းပိုက္ထားသင့္ပါဘူး။

. . . . ရုပ္ဆင္းပ်က္ယြင္းေမွးမွိန္ေစပါတယ္။

စိုးရိိမ္ပူပန္မူေတြကို ေလ့လာၾကည့္တဲ့အခါ - - -

. . . . အခ်ိန္တန္က်ယင္ သူဟာသူျပီးသြားမယ့္ အပူမ်ိဳး

. . . . မိမိကၾကံဖန္ေတြးျပီး မျဖစ္ေသးပဲ ျဖစ္မယ္မျဖစ္ဖူးဆိုတာကို ေသေသခ်ာခ်ာ မသိပဲအလကားေနယင္း ပူေနတဲ့အပူ

. . . . မိမိမဟုတ္မတရားလုပ္မွေပၚေပါက္မယ္ အပူ(အသိတရားနဲ ့ေရွာင္ယင္ျငိမ္းသြားမယ့္အပူ)စသည္ျဖင့္ဒီေလာက္ပဲရွိပါတယ္။

အသက္နဲ ့ခႏၶာရတဲ့ သတၱ၀ါမွန္သမွ် တိရိစာၦန္ကအစ ပူမယ္ဆိုယင္ ပူစရာေတြက ပတ္ခ်ာ၀ိုင္းလို ့ေနပါတယ္။

. . . . ကိုယ္တံုးလံုးနဲ ့ေနရတဲ့ တိရိစာၦန္သတၱ၀ါေတြအဖို ့အခ်ိန္မေရြး အပူရွပ္ႏိုင္တယ္ အေအးမိႏိုင္တယ္၊

. . . . စားစရာေသာက္စရာ ေရေရရာရာ အာမခံခ်က္မရွိတဲ့အတြက္ အခ်ိန္မေရြးငတ္ျပီးေသႏိုင္တယ္၊

. . . . လူအပါအ၀င္သတၱ၀ါေတြရဲ့ ႏွလံုးခုန္မူဟာ စက္မ်ားလိုအခ်ိ္န္မေရြး ရပ္သြားႏိုင္ပါတယ္ ႏွလံုးခုန္ရပ္သြားတာနဲ ့ ဘာျဖစ္သြားေလ့ရွိတယ္ဆဆိုတာ လူတိုင္း သိျပီးသားပါ၊

. . . .အားလံုးသိၾကတဲ့အတိုင္း ဒီေန ့ကာလမွာ ယာဥ္ ယႏၱရားေတြရဲ့ သြားလာလွဳပ္ရွားမူ ဟာအထူးမ်ားျပားလွပါတယ္၊ လူေတြဟာ ဒီယႏၱရားေတြ ပ်ားပန္းခတ္လွဳပ္ရွားသြားလာ ေနၾကတဲ့ၾကားကပဲျဖတ္သန္းသြားလာေနၾကရပါတယ္၊ သူတို ့ကိုစီးနင္းျပီးခရီးဆက္ေနၾကရပါတယ္၊ ဒီေတာ့ယာဥ္တိုက္မိလို ့ပဲျဖစ္ပါေစ အဲဒီယာဥ္ေမွာက္လို ့ပဲျဖစ္ေစ အခ်ိ္န္မေရြးေနရာမေရြး ေသေစႏိုင္တယ္လို ့ မဆိုႏိုင္ေပဘူးလား။ ဒါေၾကာင့္ပူတက္စိုးရိမ္တက္တဲ့ အေလ့အထဆိုးကေလးမ်ား အစို ့အေညွာက္ေပါက္ေနခဲ့ယင္ အျမန္သတ္ပစ္ပါ။

ဘာေၾကာင့္ပါလိမ့္

အက်ိဳးတရားတိုင္းမွာ အေၾကာင္းတရားရွိစျမဲျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ေနနည္းဆိုတဲ့ အက်ိဳးတရားရွိမွသာျဖစ္ေၾကာင္းသေဘာေပါက္္ဖို ့လိုပါလိမ့္မယ္။ ေလာကမွာ လူနည္းစုေလာက္ကသာ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ေနႏိုင္တာကို ေတြ ့ရပါတယ္ ဒါဟာ

. . . .ပညာတက္လို ့လဲ မဟုတ္ဘူး၊
. . . .ပစၥည္းရွိလို ့လဲ မဟုတ္ဘူး၊
. . . .ရာထူးကို လက္ညိွဳးထိုးျပလို ့လဲ မျဖစ္ဘူး၊
. . . .နာမည္ေက်ာ္ၾကားခြင့္ရတာကိုလဲ မရည္ညႊန္းႏိုင္ဘူး၊
. . . .ရုပ္ရည္ေခ်ာေမာလွပတာကိုလဲ အေၾကာင္းမခံဘူး၊

ဒါျဖင့္ ဘာေၾကာင့္ပါလိမ့္ ဟုတ္ကဲ့ စိတ္၀င္စားစရာပဲ အေျဖရွာဖို ့ကေတာ့ မခတ္လွပါဘူး။ ခါတိုင္းထက္နည္းနည္းကေလးပိုုျပီး စဥ္းစားၾကည့္လိုက္ယင္ အေျဖေပၚလာပါလိမ့္မယ္။

ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ေလးနက္တဲ့အေၾကာင္းတရားေတြနဲ ့ ရစ္ပတ္ရွုတ္ေထြးေနတဲ့ အေၾကာင္းတရားကို ဆက္ျပီးသံုးသပ္လိုက္တဲ့အခါ လူေတြဟာ အမ်ားအားျဖင့္ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ နဲ ့ယွဥ္တဲ့အသိအျမင္ေတြနဲ ့သာ လွဳပ္ရွားသြားလာလုပ္ကိုင္ေနၾကတဲ့ အတြက္ အမွန္နဲ ့အမွားကို တိတိက်က်မသိပဲ ျဖစ္ေနၾကရပါတယ္။

တရားတာမတရားတာ အပထား မိမိအလိုဆႏၷျပည့္၀ဖို ့အေရးဟာအေရးၾကီးတယ္လို ့ခံယူတဲ့အခ်က္တစ္ခုတည္းနဲ ့ကို စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ေနႏိုင္ဖို ့ ကိစၥမွာ နက္နဲတဲ့အေၾကာင္းတရားတစ္ခုအျဖစ္နဲ ့လာျပီးရွဳပ္ေထြးေနရပါတယ္၊ စင္စစ္ေတာ့ မိမိတို ့လိုခ်င္တာရယင္ စိတ္ခ်မ္းသလိမ့္မယ္လိုထင္တဲ့ အထင္ကိုက အရွုပ္အေထြးတရားအမွားေတြနဲ ့ျပည့္ႏွက္ေနပါတယ္။

အမွားဆိုတာအေမွာက္ျဖစ္ပါတယ္၊ အေမွာင္ဆိုကတည္းက ျပႆနာတစ္ခုရွိလာေတာ့မွာျဖစ္ပါတယ္၊ ယုတ္စြအဆံုးဘာျပႆနာမွ မရွိေစဦးေတာ့ သံသယမကင္းတဲ့စိုးရိမ္ထိတ္လန္ ့စိတ္ကေတာ့ျဖစ္ေပၚလာပါလိမ့္မယ္ ဒီစိတ္ဟာ စိတ္ေအးခ်မ္းသာမူကို ေလာင္ျမိဳက္တဲ့ အပူပဲ မဟုတ္ပါလား။

အခုတင္ျပခဲ့သလို လူေတြစိတ္ခ်မ္းသာမူကိုရွာေပမယ့္ ေတြ ့ရခဲ့တဲ့ မေတြ ့တဲ့အေၾကာင္းတရားေတြကို ဆန္းစစ္ၾကည့္တဲ့အခါမသိလို ့ အမွန္ကို ရွာမရပဲ အမွန္ခံစားမူကို ႏွလံုးမသြင္းႏိုင္ေၾကာင္း တရားမွားကိုသြားေတြ ့ရပါလိမ့္မယ္၊ ဒီအေၾကာင္းတရားအမွားကို အတက္ႏိုင္ဆံုး အမွန္ျဖစ္ေအာင္ျပင္ႏိုင္ယင္ စိတ္ခ်မ္းသာမူကို တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ မခံစားရဘူးပဲထား သံုးပံုႏွစ္ပံုနီးပါးေလာက္ေတာ့ ခံစားရမွာျဖစ္ပါတယ္။

ႏွလံုးစိတ္၀မ္းေအးခ်မ္းပါေစသား

သက္ရွိသတၱ၀ါမွန္သမွ် စိတ္ခ်မ္းခ်မ္းသာသာေနခ်င္ၾကတာခ်ည္းပါပဲ ရွာၾကံစားေသာက္တက္တဲ့လူထက္စာယင္ ေခြး၊ ကြ်ဲ၊ ႏြား၊ စတဲ့သတၱ၀ါေတြရဲ့ ဘ၀ဟာပင္ပန္းဆင္းရဲလွပါတယ္၊ ဆာေလာင္ေနေပမယ့္လဲ အသိတရားနဲ ့ယွဥ္ျပီး ရွာၾကံစားေသာက္ႏိုင္စြမ္းမရွိ သူတို ့ေတြရွာၾကံစားေသာက္ပံုကလဲ မေရရာႏိုင္လြန္းလွပါတယ္၊ အနံခံျပီး ဆင္ကန္းေတာတိုး ၾကံရရွာေပသကို။

ဒါေပမယ့္ သက္ရွိသတၱ၀ါေတြအေနနဲ ့ေဘးကင္းရန္ကင္းနဲ ့အေႏွာက္အယွက္မရွိပဲ စိတ္ခ်မ္းခ်မ္းသာသာနဲ ့ေနခ်င္ၾကတဲ့ဆႏၷကေတာ့ အသိတရားရွိတဲ့လူသတၱ၀ါေတြနဲ ့အတူတူပဲလို ့ဆိုရပါမယ္၊ ဆိုၾကပါစို ့ေခြးကတက္မွာ ျဖစ္သလိုလြတ္လြတ္လပ္လပ္အိပ္ေနတဲ့ ေခြးတစ္ေကာင္ကိုေလ့လာၾကည့္ယင္ ဒီေခြးဟာေခြးဆိုးတစ္ေကာင္မဟုတ္ဘူးဆိုယင္

- - - လူေတြကအတက္အဆင္းမွာ ခလုတ္တိုက္သြားၾကေစဦးေတာ့ အတက္ႏိုင္ဆံုးေရွာင္တိမ္းျပီး မိမိစိတ္ခ်မ္းသာသလို ေနႏိုင္ေအာင္ ေနေနတာကို ေတြ ့ရမွာျဖစ္ပါတယ္။

- - - ေနာက္ဆံုးအေႏွာက္အယွက္မ်ားလြန္းယင္ တစ္ေနရာကိုေရြးျပီး မိမိဖာသာ မိမိျပန္ေခြေနမွာျဖစ္ပါတယ္။

- - - ဒါဟာမိမိရဲ့ ဘ၀အေတြ ့အၾကံဳကို တက္ႏိုင္သေလာက္မွတ္သားျပီး မိမိေဘးမရွိပဲ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ေနတာျဖစ္ပါတယ္။ဒါကိုလူ ့ရဲ့ရွူေဒါင့္သံုးသပ္ျပီးေျပာရယင္. . . .

. . . . . .မရွိလဲ ေအးေအးေဆးေဆးပ
. . . . . . ျဖစ္ႏိုင္သေလာက္ေတာ့ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေနမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာပါပဲ။

ကဲ ဘယ္နဲ ့လဲ အသိတရားနည္းပါးတဲ့ ေခြးသတၱ၀ါေတာင္ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ေနႏိုင္ေသးယင္ ေနတက္ေသးယင္ . . . . .။

ေမတၱသုတ္အမႊန္း

ယႆႏုဘာ၀ေတာ ယကၡာ ၊
ေန၀ ဒေႆႏိၱ ဘီသနံ။
ယဥိေစ၀ါႏုယုုဥၨေႏၱာ ၊
ရတၱိႏိၵ၀ မတႏိၵေတာ။
သုခံ သုပတိ သုေတၱာစ ၊
ပါပံ ကိဥိၶ နပႆတိ။
ဧ၀မာဒိဂုဏူေပတံ၊
ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။
ယႆ ၊ အၾကင္ လူနတ္အမ်ား တရားက်င့္ထံုး ႏွလံုးထဲသို ခ်စ္ၾကည္ညိုစိမ့္ သ်ွဳိဂါထာအစစ္ ေရႊႏွုတ္ေတာ္လွစ္အပ္ေသာ ေမတၱာသုတ္ ပရိတ္ေတာ္၏။

အာႏုဘာ၀ေတာ ၊ တန္ခိုးရွိန္ေဓာ္ အာႏုေဘာ္ေၾကာင့္ ။

ဘီသနံ ၊ ရူပ သဒၵ စသည္အဖံုဖံု ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေသာ အာရံုကို။

ေန၀ဒေႆႏၱိ ၊ မျပ၀ံ့ၾကကုန္။

ယဥိုေစ၀ ၊ အၾကင္ေမတၱသုတ္ ေရႊႏွုတ္ျမႊက္ေဖာ္ ပရိတ္ေတာ္ကို လွ်င္။

အတႏိၵေတာ ၊ မပ်င္းမရိ လံုးလရွိသည္ျဖစ္၍။

ရတၱိ ံစ ၊ ညဥ့္၌လည္းေကာင္း။

ဒိ၀ါစ ၊ ေန ့၌လည္းေကာင္း။

အႏုယုဥၨေႏၱာ ၊ အၾကိမ္ၾကိမ္အဖန္ဖန္ ရြတ္အံသရဇၶဳယ္လ်က္။

သုေတၱာ ၊ အိပ္ေသာသူသည္။

သုခံ ၊ မပင္မပန္း ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ။

သုပတိ ၊ အိပ္ရ၏။

ကိဥိၨ ၊ တစ္စံုတစ္ခုေသာ။

ပါပံ ၊ ယုတ္မာဆိုးေကာင္း မေကာင္းေသာအိပ္မက္ကိုလည္း။

နပႆတိ ၊ မျမင္မက္။

ဧ၀မာဒိဂုဏူူေပတံ ၊ ဤသို ့စေသာ ၀ိေသသဂုဏ္ေက်းဇူးႏွင့္ျပည့္စံုေသာ။

တံပရိတၱံ ၊ ထိုေမတၱ သုတ္ ေရႊႏွဳတ္ျမႊက္ေဖာ္ ပရိတ္ေတာ္ကို။

ေဟ ၊ သီတင္းသံုးေဖာ္ သမဂၢေပါင္း သူေတာ္ေကာင္းတို ့။
့
မယံ ၊ ငါတို ့သည္။

ဘဏာမ ၊ သဒၵါမပ်က္ အနက္မမွား ျမတ္တရားကို ထပ္ပြားအာရံု ရႊတ္ဖတ္သရဇၨ်ာယ္ၾကပါကုန္စို ့။


ေမတၱ သုတ္ပါ႒ိေတာ္

ယႆႏုဘာ၀ေတာ ယကၡာ -ေန၀ ဒေႆႏၱိ ဘီသနံ ။ ယဥိုေစ၀ါႏုယုဥၨေႏၱာ၊ ရတၱိႏိၵ၀ မတႏိၵေတာ။

သုခံ သုပတိ သုေတၱာ စ၊ ပါပံ ကိဥိၥ နပႆတိ။ ဧ၀မာဒိ ဂုဏူေပတံ၊ ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။

ကရဏီယ မတၱကုသေလန၊ ယႏၱ သႏၱံ ပဒံ အဘိသေမစၥ။ သေကၠာ ဥဇူ စ သုဟုဇူစ၊ သု၀ေစာ စႆ မုဒု

အနတိမာနီ။

သႏၱဳႆေကာ စ သုဘေရာစ၊ အပၸကိေစၥာ စ သလႅဟုက ၀ုတၱိ။ သႏၱိျႏိၵေယာ စ နိပေကာ စ၊ အပၸဂေဗၻာ ကုေလသြ

နႏုေဂိေဒၶါ။

န စ ခုဒၵ မာစေရ ကိဥိၥ ၊ ေယန ၀ိညူ ပေရ ဥပ၀ေဒယ်ံဳ။ သုခိေနာ ၀ ေခမိေနာ ေဟာႏၱဳ၊ သဗၺသတၱာ ဘ၀ႏၱဳ

သုခိတတၱာ။

ေယ ေကစိ ပါဏဘူတတၱိ၊ တသာ ၀ါ ထာ၀ရာ ၀ န၀ေသသာ။ ဒီဃာ ၀ါ ေယ ၀ မဟႏၱာ၊ မဇၥိဳမာ ရႆကာ

အဏုကထူလာ။

ဒိ႒ာ ၀ါ ေယ ၀ အဒိ႒ာ၊ ေယ ၀ ဒူေရ ၀သႏၱိ အ၀ိဒူေရ။ ဘူတာ ၀ သမၻေ၀သီ ၀ ၊ သဗၺသတၱာ ဘ၀ႏၱဳ သုခိတတၱာ။

န ပေရာ ပရံ နိကုေဗၺထ၊ နာတိမေညထ ကတၳစိ န ကဥိၥ။ ဗ်ာေရာသနာ ပဋိဃသည၊ နာညမညႆ ဒုကၡမိေစၦယ်။

မာတာ ယထာ နိယံပုတၱ -မာယုသာ ဧကပုတၱ မႏုရေကၡ။ ဧ၀မၸိ သဗၺဘူေတသု၊ မာနသံ ဘာ၀ေယ အပရိမာဏံ။

ေမတၱဥၥ သဗၺေလာက သိၼ၊ မာနသံ ဘာ၀ေယ အပရိမာဏံ။ ဥဒၶံ အေဓာ စ တိရိယဥၥ၊ အသမၸာဓံ အေ၀ရ မသပတၱံ။

တိ႒ံ စရံ နိသိေႏၷ ၀၊ သယာနာ ယာ၀ေတာ ႆ ၀ိတမိေဒၶါ ။ ဧတံ သတိ ံအဓိေ႒ယ် ၊ ျဗဟၼေမတံ ၀ိဟာရ မိဓ

မာဟု။

ဒိ႒ိဥၥ အႏုပဂၢမၼ၊ သိလ၀ါ ဒႆေနန သမၸေႏၷာ။ ကာေမသု ၀ိနယ ေဂဓံ၊ န ဟိ ဇာတုဂၢဗၻေသယ် ပုန ေရတိ။

" ထား၀ယ္ "ဆိုတာ

D း DECENT ရည္မြန္ေသာအမူအက်င့္ ရွိေသာ

A း ACTIVE ထၾကြႏိုးၾကား သြတ္လက္ဖ်က္လတ္ေသာ

W း WISE ဥာဏ္ပညာအေျမာ္အျမင္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ

E း ENTHUSIASTIC စိတ္အားထက္သန္လံုးလရွိေသာ

I း INNOVATIVE တီထြင္ၾကံဆ ဥာဏ္ရွိေသာ

ယခင္က TAVOY လို ့ေခၚတယ္။ အဲဒါက



T း TACTFUL လိမၼာပါးနပ္ေသာ

A း ADORABLE ခ်စ္ခင္ဖြယ္ေကာင္းေသာ

V း VALIANT ရဲစြမ္းသတၱိရွိေသာ

O း OPTIMISTIC အေကာင္းျမင္တက္ေသာ

Y း YOUNGISH ဖ်တ္လတ္တက္ၾကြေသာ

"ထား၀ယ္ရိုး ၾကက္ခိုး"

ေျပာသင့္တာေလးတစ္ခု ေျပာခ်င္လို ့ေျပာရဦးမယ္။ ထား၀ယ္သူ ၊ ထား၀ယ္သား မ်ားဟာဆိုရင္အလြန္ပဲ

ေစတနာတရားေကာငး္ၾကပါတယ္ ေမတၱာျဖဴစင္စြာ ေပါင္းသင္းခင္မင္ ဆက္ဆံတက္ျပီး အသည္းျဖဴအူစင္း

သူမ်ားျဖစ္တယ္ ။ ျမန္မာမ်ားကို " ဂံသား "ဟု ခ်စ္စဖြယ္ေခၚေ၀ၚေလ့ရွိျပီး (ဂံသား ဟူသည္ ပုဂံ သားဟု

အဓိပၸာယ္ရ၍ ျမန္ ့မာ့ယဥ္ေက်းမူႏွင့္ လိုက္ဖက္ဂုဏ္ယူစရာျဖစ္ပါသည္)



ယေန ့လူအမ်ား စကားပံုႏွိဳင္း၍ ေျပာဆိုေနမူတြင္ ဘ၀င္မက်မလိုလားအပ္ေသာ စကားတစ္ခုကိုေတြ

့ရပါလိမ့္မယ္။ " ထား၀ယ္ရိုး ၾကက္သူခိုး" ဟူ၍ ထား၀ယ္သား မ်ားကိုႏွိမ္ထားေသာယုတၱိမဲ့ေသာ စကားျဖစ္၍

အလြန္လဲြမွားေနေသာ ခ်စ္ၾကည္ေရးမိတ္ဖ်က္စကားျဖစ္သည္။ အမွန္မွာ . . . . . . . . . . .



ထား၀ယ္ ရိုးရာတြင္ ၾကက္ရိုးေဗဒင္တြက္ျခင္း ၊ေရာဂါကုျခင္း (ေတာရြာအခ်ိဳ ့တြင္သာရွိတက္-

ယခုေခတ္မရွိေတာ့ပါ)။ " ထား၀ယ္ ရိုးၾကက္ကိုး " (၀ါ) ၾကက္သူခိုးမဟုတ္ပါ။ ဆင္ျခင္သင့္ပါသည္။ ေနာက္တစ္ခ

ု " ရွမ္းရိုးကိုးလင္တဲ့ " ရွမ္းမမ်ား လင္ကိုးလင္ယူသည့္ အဓိပၸာယ္ေရာက္ေနသည္။ အမွန္မွာ . . . . . . . .



ရွမ္းအမ်ိဳးသမီးမ်ားသသည္ ခင္ပြန္းလင္ကို အိမ္ဦးခန္းတြင္ထား၍

ကိုးကြယ္ခ်စ္ခင္ေပါင္းသင္းတက္သည္ဟူေသာသေဘာကို ထပ္ဟပ္ေျပာဆိုၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။ လင္ကိုးလင္

ယူျခင္းမဟုတ္ပါ။ အမ်ားစကားကို တရားစကားဟုမယူမွတ္ဘဲ သံသယကိုေရွာင္၍ မွန္သမ်ွကိုထူေထာင္ျပီး

ေျပာဆိုက်င့္သံုးၾကပါဟု သတိေပး၍ ေျပာခ်င္တာေလးကို ေရးလိုက္ရပါသည္။

ရွင္ဓာတ္၀ဲ ေစတီ

. . . ရွင္ဓာတ္၀ဲ ေစတီ . . .

ထား၀ယ္ျမိဳ ့မွ ေျမာက္ဘက္ ထား၀ယ္-ေရးျမိဳ ့သြားကားလမ္း ၇မိုင္ခန္ ့တြင္တည္ရွိသည္။ ထား၀ယ္ရာဇ၀င္မွ

ငါးခံုးမကေမြးသည့္ ရွင္ေဇာ ၊ ရွင္ဇံ ေမာင္ႏွမသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ ဓာတ္ေတာ္ကို ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္ထံမွ

ရၾကရာ ရွင္ဇံရသည့္ ဓာတ္ေတာ္ကို ဘုရားတည္ရန္ အဓိ႒ာန္ျဖင့္လႊတ္ရာ ဓာတ္ေတာ္ပ်ံ၀ဲလ်က္ တည္ေနရာတြင္

ေစတီတည္၍ ဓာတ္ေတာ္၀ဲသည္ကို အစြဲျပဳ ျပီး ရွင္ဓာတ္၀ဲ ဘုရားဟု တြင္သည္။

ရွင္သလြန္ ေစတီ

. . . ရွင္သလြန္ ေစတီ . . .

ေအဒီ ၇၈၈ တြင္ သာဂရဘုရင္ သမႏၱမင္းက ျမတ္စြာဘုရား၏ သလြန္ေတာ္( သီဟိုဠ္ကြ်န္းမွ ရရွိသည့္ စမၼပဏၰာ

) ကိုဌာပနာ၍ ဘုရားတည္သျဖင့္ ရွင္သလြန္ေစတီဟု တြင္သည္။ ၄င္းေစတီေဟာင္းေနရာတြင္ သမႏၱမင္းကို

ဆက္ခံသည့္ ရွင္ဇံ (သမၺန္မင္း)၏ ႏွမရွင္ေဇာ ဆိုသူက ထပ္မံဌာပနာျပီး ေစတီတည္သည္။

ရွင္သလြန္ေစတီေခၚရာမွ ရွင္ဇလြန္ျဖစ္လာသည္ဆိုသည္။ ထား၀ယ္ျမိဳ ့မွ ၇ မိုင္ခန္ ့အကြာေလာင္းလံုးျမိဳ

့နယ္အတြင္း ျမိဳ ့ေဟာင္းရြာ (သာဂရျမိဳ ့)တြင္တည္ရွိသည္။

ရွင္ဆံေတာ္ (ကလိန္ေအာင္ဆံေတာ္ရွင္ ေစတီ)

. . . ရွင္ဆံေတာ္ . . .(ကလိန္ေအာင္ဆံေတာ္ရွင္ေစတီ)

ထား၀ယ္ျမိဳ ့ေျမာက္ဘက္ ၄၇ မိုင္အကြာ ထား၀ယ္- ေရး ေမာ္ေတာ္ကားလမ္းေပၚရွိ ကလိန္ေအာင္ရြာၾကီး

အေနာက္ဘက္ ထား၀ယ္ျမစ္ကမ္းေဘး ေတာင္ေပၚတြင္ တည္ရွိသည္။ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား ၁၁ ၀ါေျမာက္တြင္

ဥတၱရကုရုမွ ဆြမ္းခံေတာ္မူျပီးအျပန္ ေ၀မိႆက ေတာင္အေရာက္တြင္ ဂ၀ံပေတ့ရေသ့၊ ဒူရက နတ္သား၊

ဂုမၻဏၰနတ္ဘီးလူးတို ့ႏွင့္ ၾကံဳၾကိဳက္၍ ဘုရားရွင္က ဆံေတာ္သံုးဆူ သနားေတာ္မူသည္။ ရေသ့ ၊ နတ္သား ၊

ဘီးလူးတို ့သည္ ေ၀သာ၀ဏၰေတာင္ကုန္း၌ ေရွးဘုရားသံုးဆူတို ့၏ ဆံေတာ္ျမတ္မ်ားႏွင့္အတူ ေဂါတမဘုရား၏

ဆံေတာ္သံုးဆူကို ဌာပနာ၍ မူလေစတီကို တည္ခဲ့ေလသည္။

ရွင္ဥၾသ ဘုရား

. . . . ရွင္ဥၾသ ဘုရား . . .

ထား၀ယ္ျမိဳ ့ေပၚ ေရႊေက်ာင္းၾကီး ဘုနး္ၾကီးေက်ာင္း၀င္းအတြင္း၌ တည္ရွိသည္။ ထား၀ယ္ျမိဳ

့ေရႊေတာင္စားေစတီေတာ္ ဒါယကာမင္းရွင္ေဇာ္သည္ သကၠရာဇ္ ၁၁၂၂ ခုႏွစ္တြင္ ပိႏၵဲေတာရပ္ ေရႊေက်ာင္းၾကီး

ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းေနရာ၌ နန္းေတာ္တည္ေဆာက္ကာ နန္းစံသည္။ ေရႊေတာင္စားမင္းဟုလည္း

အမည္တြင္သည္။ နန္းေတာ္ႏွင့္ တျပိဳင္တည္း နန္းဦးဘုရားကိုတည္၍ ရွင္ဥၾသဟု ဘြဲ႕ေတာ္သသည္။

ရွင္ေတာက္တိန္ ေစတီ

. . . ရွင္ေတာက္ထိန္ ေစတီ . . .

ထား၀ယ္ခရိုင္၊ ေလာင္းလံုးျမိဳ ့နယ္၊ ကေမ်ာကင္းရြာတြင္ တည္ရွိသည္။ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၀၃ ခုႏွစ္တြင္၊

ဦးဖိုးတုတ္၊ ေဒၚေစာသီး ဇနီးေမာင္ႏွံသည္ ေတာင္ယာလုပ္ရန္ ေျမတူးဆြရာမွ ေပၚထြက္လာေသာ

ေပၚေတာ္မူရွပ္ပြားေတာ္ျမတ္ ျဖစ္သည္။ ၁၂၉၅ ခုႏွစ္တြင္ ၄င္းရြာမွ ဦးက်ံ ၊ ေဒၚျမ တို ့ကရုပ္ပြားေတာ္စံျမန္ရာ

သိမ္ေတာ္ကို ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းသည္။

ရွင္ေမွ်ာ္ေတာင္ ေစတီ

. . .ရွင္ေမၽွာ္ေတာင္ ေစတီ . . .

ထား၀ယ္ျမိဳ ့မွမိုင္ ၃၀၀ ေက်ာ္ရွိေသာ ေက်ာက္၀ပ္ျပင္ရြာႏွင့္ ေက်ာက္နီးေမာ္ရြာ(ေလာင္းလံုျမိဳ ့နယ္)သို ့သြား၍

ထိုမွတစ္ဆင့္ စက္ေလွျဖင့္ကူးကာ ၾကက္လႊတ္ရြာမွ ေတာင္ေပၚခရီး ၃ မိုင္ခန္

့တက္လွ်င္ရွင္ေမွ်ာ္ေတာင္ေစတီသို ့ ေရာက္သည္။ ေဂါတမဘုရား ပရိနိဗၺာန္ စံလြန္ေတာ္မူျပီးေနာက္

ေဘာဂ၀တီ နဂါးျပည္၌ ကိုးကြယ္ထားေသာ လက္ယာအံေတာ္ကို နဂါးမင္းၾကီး၏ တူေတာ္နဂါးစစ္သူၾကီး

၀သုလေဒ၀သည္ နဂါးမင္းျပည္မွ ယူေဆာင္လာျပီး ရွင္ေမွ်ာ္ေတာင္(ထိုအခ်ိန္က သိႏၵဳေသလာေတာင္) ရွိ

လင္းလြန္းပင္ ခြၾကားတြင္ ၀ွက္၍ တိတ္တဆိတ္ကိုးကြယ္ေနသည္။ တနသာၤရီတိုင္း ေကာရမၻမင္းႏွင့္

ေအာင္သာ၀တီမွ ဓမၼေသနာမင္းတို ့၏ ဆႏၵအရ ေဘာဂ၀တီနဂါးမင္းၾကီး ႏွင့္ နဂါးစစ္သူၾကီးတို

့လက္ခံသေဘာတူ၍ အံေတာ္ျမတ္ကိုဌာပနာျပီး ေစတီတည္ၾကသည္။ သာသနာေတာ္ ႏွစ္ ၂၃၈၊

တေပါင္းလျပည့္ေန ့တြင္ ဘုရားတည္သည္ဟု ဆိုသည္။

ရွင္ေတာင့္ပံု ေစတီ

" ရွင္ေတာင့္ပံု ေစတီ ". . . ထား၀ယ္ခရိုင္ ၊ သရက္ေခ်ာင္းျမိဳ ႕ျမိဳ ့လယ္ရွိရွင္ေတာင့္ပံုေတာင္ေပၚတြင္

တည္ရွိသည္။ ထား၀ယ္ရာဇ၀င္အရ ဘူမိေဒ၀နာဂရျမိဳ ့ ရႏၱပိုမင္း၏ မိဖုရားၾကီး စုမဒိၵေဒ၀ီက ေရႊအဆင္းရွိေသာ

ဥေဒါင္းကို အလိုရွိ၍ ဖမ္းခိုင္းသျဖင့္ မုဆိုးေမာင္ႏြား ဆိုသူသည္ ေဒါင္းဖမ္းထြက္သည္။ ယခု သရက္ေခ်ာင္းျမိဳ

့အနီးေတာင္ေပၚတြင္ ဂီရိပစၥယရေသ့ၾကီးႏွင့္ ေမာင္ႏြားေတြ ့၍ ရေသ့က တရားဓမၼေဟာျပသျဖင့္ တရားရကာ

ေမာင္ႏြားရေသ့၀တ္သည္။ ေဂါ၀ိႏၵရေသ့ဟု အမည္တြင္သည္။ မုဆိုးေမာင္ႏြား ဘ၀က အသံုးအေဆာင္

လက္နက္ကိရိယာ ထည့္ေသာေတာင့္၊ ပလံုး တို ့ကို မီးပံု၍ ရွိဳ ့ေသာေနရာ၌ အထိမ္းအမွတ္ေစတီတည္ရာ

ရွင္ေတာင့္ပံု ေစတီဟုတြင္သည္။ ရွင္အဓိပၸာယ္မွာ ဘုရားဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ေတာင့္ (ေပါရဏ)ျမားပံု၊

ျမားက်ည္ေတာက္ဟူ၍လည္းေကာင္း အဓိပၸာယ္ရသည္ဆိုရာ ရွင္ေတာင့္ပံုေစတီဆိုရာ၌

ျမားက်ည္ေတာက္မ်ားစုပံုရာ ဘုရားေစတီဟု အဓိပၸာယ္ရသည္။

ရွင္ေတာင့္ပံုသီးခ်င္း (ရွင္ေတာေပါင္)

ေတာေပါင္၊ ေတာေပါင္၊ ရွင္ေတာေပါင္

ေတာေပါင္ေပါင္၊ မတ္ေစာ့၊ တပ္မေရာ့

(ေတာေပါင္) ၂ ေရႊဖလားန ပူေဇာ္ပါေလ

ႏို ့ေနာ္ေ၀း ႏို ့မယ္ေ၀း မ၀ါလြန္းဇေလ

ရွင္ပင္ခရု ေစတီ

. . . . . ရွင္ပင္ခရု ေစတီ . . .

ရွင္ပင္ခရုဘုရားသည္ ထား၀ယ္ျမိဳ ႕ေပၚ ကရပ္ျပင္ရပ္တြင္ရွိသည္။ ဘုရားတည္ရွိေသာ ေနရာတြင္

ထား၀ယ္အေခၚရွားပင္ " ခေရပင္" ႏွစ္ပင္ေပါက္ေရာက္ စည္ပင္ခဲ့ရာ ထိုခေရပင္ႏွစ္ပင္အလယ္တြင္

အလြန္ၾကီးေသာ ခရုၾကီးတစ္ေကာင္ ေပၚလာရာမွ ခရုခြံေပၚတြင္ ေစတီတည္ခဲ့သည္။ " ရွားပင္ ( ခေရပင္ )

ႏွစ္ပင္ႏွင့္ ခရုေပၚမွ ဘုရား " ဟူ၍ " ရွားပင္ခရုဘုရား "ဟုေခၚရာမွ ရွင္ပင္ခရုဘုရား အမည္တြင္လာသည္ဟု

ဆိုရိုးရွိပါသည္။

ေမာင္းမကန္ အိပ္မက္မ်ား

* ေမာင္းမကန္အလွ
ွ ွ
အိမ္မက္ညေတြ

ကာလရွည္စြာ မက္ခဲ့မိ ။


* ကိုေလးတို ့ေမာင္းမကန္ . . . . . နဲ ့

ေမာင္းမကန္ ေကသီဦး . . . . . . . တဲ့

ပ်ိဳျမစ္ရြယ္လူး ၊ ဘ၀ဦး . . . . . . . က

ၾကည္ႏွူးဖြယ္ေတးေတြ . . . . . . . . . .

ရင္မွာေ၀ျမဲ ၊ ပ်ံ႕လြင့္ဆဲမို ့ ။



* ေမာင္းမကန္ဆီသို ့

အေၾကာင္းဖန္လို ့ေ၀း ၊ မေရာက္ေသးလည္း

ေအးျမဆိပ္သာ ၊ ပင္လယ္ျပာႏွင့္

သဲသာသည့္လမ္း ၊ စိတ္ကမွန္း၍

လြမ္းမိေနလ်က္ ၊ ယေန ့ထက္တိုင္

အိပ္မက္မက္ဆဲ ၊ တမ္းတျမဲပါ ။


ေမာင္းမဂန္သီးခ်င္း (ေမာမဂန္)

ေမာင္မဂန္မွာ လွိဳင္းလံုးကီး၊ လိုက္စီးပါလားမီး၊ စီးလို၀ရွင္ (ရတယ္ရွင္---ရတယ္ရွင္)

ထား၀ယ္တို ့အတိုေျပာစကားလံုးမ်ား

ျမန္မာ----- --------- ထား၀ယ္

ကတိန္--- ထီ

ကုလား- -- လား

ခရု ---ရွ

ဂဏန္း---- ဏန္း

ငပိ---- ပိ

ငပိတို ့့စရာ----- ပိတို ့့စာ

အရက္------ ရစ္

ပန္းတိမ္------ ဒီ

ပိုက္ဆံ-------- ကပ္

ထမင္းပန္းကန္---- မွန္းဇံ

တံတား ------------ ခါး

စကား------------- ဂါး

ဘုရား -------------ဖ်ား

ေမာပန္း -----------ပန္း

ဇရပ္ ရပ္

ထညက္ခဲ -----------ညွစ္ခဲ

ထရံ-------------- ျခံ

ထမီ --------------ဖီ

စပါး-------------- ဗား

အေမ့မနသႆီ

* အေမ့မ်က္ႏွာ ၊ ဇရာရိပ္ ......

ေခြ်း ဖိတ္ဖိတ္စို။

* ဘ၀ေရး ထိုထို

ျပိဳလဲမတက္ ဖိစီး။

* အေမ့ မနီသႆီမွာလ

ယွက္သီတဲ့ ခႏၱီ အစြမ္းေၾကာင့္

မြန္းလွတဲ့ လမ္းကိုေလ

ၾကမ္းေပမယ့္ ႏွလံုးေသြး မပ်က္ခဲ့ပါဘု

အျပံဳးကေလး စြက္ပါလို ့

အခတ္ခဲ ဘယ္လိုၾကံဳၾကံဳ

သတိျခံဳ အသိအေတြး အဖံုဖံုနဲ ့

မျဖံဳေပါင္ ဘ၀အေတြ ့ကိုျဖင့္

ေငြ ့ေငြ ့မျငီး။ ။

မိဘေက်းဇူး

ဘုရားရိပ္ ၊ တရားရိပ္ျပီးလ်ွင္

မိဘအရိပ္သည္

အေအးျမဆံုးျဖစ္သည္။

မိဘကို အသက္ရွိစဥ္

လုပ္ေကြ်းျပဳစုပါ။

ေသမွ ေနာင္တမရပါႏွင့္။

အမိကို လက္ယာပခံုး တစ္ဖက္၊

အဖကို လက္၀ဲပခံုးတစ္ဖက္တင္ျပီး

ေန ့စဥ္လုပ္ေကြ်း ျပဳစုတာေတာင္မွ

မိဘေက်းဇူးကို ေက်ေအာင္မဆပ္ႏိုင္ပါ။

မိဘကို မလုပ္ေကြ်းခ်င္ေနပါ။

မိဘကို မေစာ္ကားပါႏွင့္။

မိဘကို မလုပ္ေကြ်းေသာ သူသာငရဲၾကီးမည္။

အေပးသာရွိေသာလက္သည္

မိဘလက္ျဖစ္သည္။

ယူေသာလက္သည္

သားသမီးတို ့ လက္ျဖစ္သည္။

စကားေျပာသည့္မ်က္လံုး

" အို "
ေထရီမေလးျဖစ္ေနတဲ့ သုဘာကုမာရီ ကြ်ႏု္ပ္ကိုေတြ ့လိုက္တာနဲ ့ ထိန္ ့လန္ ့အံ့ၾသတဲ့အမူအရာနဲ

့ေရရြတ္လိုက္တယ္။ ကြ်ႏု္ပ္ဟာ မထိမရိအျပံဳးနဲ ့ၾကည့္ရင္း ေျခာက္ေျခာက္ေသြ ့ေသြ ့ရယ္လိုက္သည္။"အဟဲ

......ဟဲ....မမွတ္မိဘူးလား ကုမာရီ၊ က်ဳပ္ရာဓ၀ေလ ...."

'' မေႏွာက္ယွက္ပါနဲ ့ ရာဓ၀၊ က်ဳပ္ဟာ ကုမာရီမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဘုရားသမီးေတာ္ ေထရီျဖစ္ေနပါျပီ "

ဘုဘာကုမာရီဟာ ကၠုေျႏၵကို ထိန္းျပီး တိုးညင္းတဲ့အသံနဲ ့ ေျပာလိုက္တယ္။ သစ္ေခါက္ဆိုး သကၤန္း၀တ္ရံုထားတဲ့

ကုမာရီဟာ ၀တ္စားဆင္ယဥ္ပံု၊ ေနထိုင္ပံု၊ ေျပာပံု တည္ျငိမ္သြားတာကလြဲျပီး က်ဳပ္စိတ္ထဲ ေျပာင္းလဲမသြားဘူး။

အလွအပ မျခယ္သလို သစ္လြင္ေတာက္ပမူ မရွိေပမယ့္ ကုမာရီဟာ က်ဳပ္ရင္ထဲမွာ သစ္လြင္ဆဲ၊ လတ္ဆတ္ဆဲ၊

စြဲမက္ဆဲပါ။

" ဟို .........ဟိုဒင္း တစ္မ်ိဳးမထင္ပါနဲ ့ ကုမာရီစိတ္ဆင္းရဲေအာင္ ဘယ္တုန္းကမွ မၾကံစည္ခဲ့ပါဘူး "

" ဒါဆိုလဲ လမ္းဖယ္ေပးပါ၊ ငါသြးပါရေစ "

ေရွ ့က ပိတ္ဆီးရပ္ေနတဲ့ က်ဴပ္ကို လမ္းဖယ္ေပးဖို ့ကုမာရီေတာင္းဆိုလိုက္တယ္။ က်ဴပ္ရင္ထဲက

က်ိတ္ျပံဳးလိုက္မိတယ္။ ဘယ္ကလာ ဒီအခြင့္အေရးကို လက္လႊတ္ဆံုးရွံဳးခံမလဲ။ ေႏွာက္ယွက္မယ့္သူ ကင္းတဲ့

ဒီလိုေနရာမ်ိဳးမွာ ႏွစ္ေယာက္တည္း ဆံုစည္းဖို ့ဆိုတာက လြယ္လား.........။

ဆရာဇီ၀ကရဲ့ သရက္ဥယ်ာဥ္က ရာဇာျဂိဳလ္နဲ ့ အလွမ္းေ၀းတယ္။ ေတာ္ရံုတန္ရံုအေၾကာင္းနဲ

့မလာတက္ၾကေတာ့ လူစိမ္းဆိုတာ ဘယ္ရွိမလဲ။ သာသနာ၀န္ထမ္းရဟန္းေတြနဲ ့ ဘိကၡဴနီမေတြသာ ေပ်ာ္ေမြ

့တဲ့အရပ္ဆိုေတာ့ ကိုယ့္တရားနဲ ့ကိုယ္အာရံုစိုက္ေနေတာ့ က်ဴပ္လို အၾကံသမားအတြက္

အခြင့္ေကာင္းျဖစ္ေရာ.......။

လူေဘာင္ေလာကီကိုစြန္ ့ခြာျပီး ဘိကၡဳနီလုပ္သြားတဲ့ သုဘာကုမာရီကို က်ဳပ္မပစ္ရက္ဘူး။

အေၾကာင္းမဲ့သက္သက္ မိန္မသား ဘ၀ ဖ်က္ဆီးပစ္မွာကို မလိုလားဘူး။

ျဖစ္ႏိုင္ရင္ေလာကီေဘာင္ထဲျပန္ဆြဲသြင္းခ်င္တယ္။ က်ဴပ္နဲ ့ သူဟာ ကာမစည္းစိမ္အျပည့္အ၀ခံစားျပီး သားေတြ၊

သမီးေတြနဲ ့ ေနခ်င္တယ္။ ဒါက က်ဳပ္ရဲ့ တစ္ဖက္သတ္အေတြး။ က်ဳပ္ရဲ့ ဆႏၵ။

မွန္တာေျပာရရင္ သုဘာကုမာရီကို လိုခ်င္သူေတြက အေျမာက္အမ်ားပါ။ ရာဇျဂိဳလ္ျပည္က

မဟာသာလပုဏၰားၾကီးရဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာသမီး၊ ေဆြၾကီး မ်ိဳးၾကီး၊ ပစၥည္းဥစၥာျပည့္စံုသူ။ ဒီလိုအရွိန္အ၀ါ

အေက်ာ္အေစာရွိတဲ့အျပင္ ေကာင္းျခင္းငါးျဖာနဲ ့ ညီညြတ္ေအာင္ေခ်ာသူ ဆိုေတာ့ လိုခ်င္သူေတြ

၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ေနတယ္။

သုဘာကုမာရီကို စံုမက္သူေတြထဲမွာ မင္းညီမင္းသားေတြပါတယ္။ အရာရွိ၊ အရာခံေတြပါတယ္။ သူေဌး၊

သူၾကြယ္ေတြပါတယ္။ တစ္ကယ့္ ထိတ္ထိတ္ၾကဲေတြပါ။အဲဒီထဲမွာ က်ဳပ္လိုဟစုန္းျပဴးေကာင္ကလည္း

ကပ္ပါေသး။ အရာရွိ၊ အရာခံေတြထဲက်ဳပ္ကမ်က္ႏွာမြဲ ေပမယ့္ သုဘာကုမာရီအေပၚ ခ်စ္တဲ့စိတ္က မနည္းပါဘူး။

တျခားသူေတြ ထက္ေတာင္ ပိုလြန္ပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ သုဘာကုမာရီကေတာ့ က်ဳပ္ကို ယံုမွာမဟုတ္ဘူး။

အင္း. .....ဒါကလည္းသဘာ၀က်ပါတယ္ .......။က်ဳပ္ကလည္း က်ဳပ္ပဲေလ ............။

က်ဳပ္အေဖက ဘုရင့္ေတာ္၀င္ ပန္းတိမ္ဆရာ။ မင္းမိဖုရားေတြရဲ့ အသံုးအေဆာင္၊

လက္၀တ္တန္ဆာေတြလုပ္ရသူ။ က်ဳပ္အေဖ ရာ၀ ဆိုရင္ တစ္နန္းေတာ္လံုး မသိသူမရွိဘူး။

မင္း၀တ္တန္ဆာျဖစ္တဲ့ ဦးေသ်ွာင္၊ သရဖူ၊ မကိုဋ္၊ စလြယ္ကစျပီး လက္၀တ္တန္ဆာေတြလုပ္ရတာဆိုေတာ့

မင္းေပါက္စိုးေပါက္။ အဲလိုဂုဏ္သေရရွိ လူၾကီးလူေကာင္းက ေမြတဲ့အျပင္ ရုပ္ရည္ ရူပကာက မိန္းမသားေတြ

စြဲမက္ေလာက္တဲ့ အဆင္းရွိေတာ့......အဟင္း၊ အားမနာတမ္းေျပာရရင္ က်ဳပ္ဟာ ကၠုတိၱသိုက္သမားျဖစ္ခဲ့တယ္။

ေငြနဲ ့ျပျပီးအေခ်ာအလွေလးေတြျမဴဆြယ္တယ္။ ရုပ္နဲ ့ျဖားေယာင္းျပီး မိန္းမလွေလးေတြ ဖ်က္ဆီးတယ္။

တန္ဖိုးမေရွာင္ စားမ မေရွာင္ ဆိုသလို ပ်ိဳေသာ၊ အိုေသာ စည္းမေစာင့္ပဲ ကာမ၀တ္ရည္ေသာက္သံုးခဲ့တယ္။


က်ဳပ္အက်င့္၊ က်ဳပ္စရိုက္ေၾကာင့္ သူတို ့တစ္ေတြက ကၠုတိၱဓုတၱ လို ့ေတာင္ေခၚၾကတယ္ေလ ....။

အင္း ...........ထားပါ။ ဒါက အေရးအရာ မဟုတ္ပါဘူး။ တစ္ကယ္တမ္းျဖစ္ေနတာက က်ဳပ္ သုဘာကုမာရီကို

စြဲလမ္းေနတာပဲ။ သူေလးကိုေတာ့ က်ဳပ္ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ခ်စ္တာပါ။ ေၾကာရံုတင္ ၾကံခ်င္တဲ့စိတ္ထား

အမွန္မရွိပါဘူး။ ရင္ကိုအပ္၊ အသည္းခ်င္းထပ္ေနလိုတဲ့ စိတ္ရွိလို ့ သုဘာကုမာရီကို ခ်စ္ေၾကာင္းဖြင့္ေျပာခဲ့တယ္။

က်ဳပ္စကားၾကားေတာ့ ျပံဳးျပံဳးေလးနဲ ့ေခါင္းခါရမ္းတယ္။ အိမ္ေထာင္သားေမြးတဲ့ ဘ၀ကို ငါရြံရွာတယ္ ရာဓ၀

.....စိတ္ကူးမယဥ္ပါနဲ ့လို ့ ေရပိတ္စကားေျဖခဲ့တယ္။ သုဘာကုမာရီ စကားကို က်ဳပ္လက္မခံခ်င္ဘူး။

မွန္ရာေျပာရင္ ရာထူး၊ ဂုဏ္ရွိန္မရွိလို ့ ျငင္းပယ္တာ .......မင္းညီမင္းသားကသာ လက္ကမ္းရင္

ေခါင္းညိတ္မွာလားလို ့ထင္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႏြားပိန္တြယ္သလို အတင္းတြယ္ကပ္မိတယ္ ။ ကေလးႏို

့ပူဆာသလို တက်ီက်ီပူဆာမိတယ္။ အဲဒီတုန္းမွာပဲ သုဘာကုမာရီက မိေထြးေတာ္ေဂါတမီေထရီ မၾကီးကို

ဥပဇၥ်ာယ္ထားျပီး ေထရီမယ္ေလး လုပ္ပစ္တယ္။

ဟယ္ ........။ က်ဳပ္ရင္ထဲ မခ်ိတင္ကဲ ေ၀ဒနာခံစားျပီး လိွဳက္ဖိုရင္ေမာစြာ ေရရြတ္လိုက္တယ္။ တကယ္ပဲ

ခံစားသြားရတာပါ ။ အဖိုးတန္ ပတၱျမားတစ္လံုး ေကာက္ရျပီးမွလြတ္က်ေပ်ာ္ဆံုးသလို ႏွေျမာတသသြားရတယ္။

ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္စိတ္မေလ်ာ့ဘူး။ တျခားလူေတြက ေထရီမယ္ေလးျဖစ္သြားလို ့ ေနာက္တြန္ ့ကုန္ေပမယ့္

က်ဳပ္ကေတာ့ ဇြဲမေလွ်ာ့ဘူး ။ သုဘာကုမာရီကို ဘယ္လိုေတြ ့ႏိုင္မလဲ......လူသူကင္းတဲ့ေနရာမွာ

ႏွစ္ေယာက္ခ်င္းေတြ ့ရင္ ေထရီဘ၀က ထြက္စမ္းပါ........ႏွစ္ကိုယ္တူ ခ်စ္ရည္လူးျမဴးလိုက္စမ္းပါလို ့

ေတာင္းဆိုခ်င္တယ္။ ဒီအခြင့္အေရး ေစာင့္ေနတာအခုေတာ့ေပၚျပီ ။ေျမနီလမ္းေလအတိုင္း

ထမ္းပိုးတစ္ျပန္ေလာက္သာၾကည့္ျပီး လွမ္းေလွ်ာက္လာတဲ့ သုဘာကိုေတြ ့ျပီး ။ သားေကာင္လို ေခ်ာင္းေနတဲ့

က်ားတစ္ေကာက္လို ့ အခ်က္ေကာင္းေတြ ့တာနဲ ့ ခုန္အုပ္လိုက္ဖို ့က်ဳပ္ျပင္လိုက္ပါတယ္ ။ ေရွာင္ခါတိမ္း စိမ္းပါနဲ

့လား သုဘာရယ္ .......။

" ရာဓ၀ ငါေရွ ့ကဖယ္ပါ "

" ေနပါဦး သုဘာရယ္ .......ကိုယ္ေျပာစမ္းပါရေစ ......အာရံုငါးပါးမွာ အထူးျခားဆံုးဟာ ေဖာ႒ဗၺအာရံုတဲ့ သုဘာ

......အေၾကာေပါင္း တစ္ေထာင္စိမ့္သြားေအာင္ ထူးကဲတဲ့ ဒီအရသာကို မင္းဘာလို ့ပစ္ပစ္ခါခါျဖစ္ေနတာလဲ

သုဘာ .....၊ ေအးေလ .....အထီးဆိုရင္ ဖိုးမသန္းခဲ့ေတာ့ မင္းဒီအရသာကုိ ဘယ္မွာသိမလဲ .......ဒီမယ္သုဘာ၊

မင္းဟာ ငယ္ေသးတယ္ ။ အရြယ္ရွိတယ္။ အဆင္းလွတယ္ ။

ဒီအရည္အခ်င္းေတြဟာ ေလာကီအာရံုကာမဂုဏ္ေမြ ့ေပ်ာ္ဖို ့ အေကာင္းဆံုးေတြမဟုတ္လား ...............။" ရာဓ၀

သင္ေျပာတဲ့ ကာမဂုဏ္တရား အာရံုငါးပါးကို ငါဟာ အနာဂါမိမဂ္နဲ ့ပယ္ျဖတ္ျပီးျဖစ္တယ္..... " " ဘယ္လ

ို....အနာဂါမိမဂ္နဲ ့ ပယ္သတ္ျပီးျပီ ။ အို ......ကြ်တ္ ကြ်တ္ မိုက္လိုက္တာ သုဘာရယ္. ....ေလာကီအာရံု

ကာမဂုဏ္ေတြစြန္ ့ျပီး ပ်င္းရိျငီးေငြ ့ဖြယ္ေကာင္းတဲ့ ဘ၀ကိုဘာေၾကာင့္ မ်ားမက္ေမာေနတာလဲ.......ကာမဂုဏ္ရဲ့

သေဘာသဘာ၀ကို ျမည္းစမ္းၾကည့္စမ္းပါ ။ ဒီမယ္ သုဘာ မင္းကအရြယ္ရွိတယ္။ ကိုယ္က ႏွပ်ိဳတယ္။

အားေကာင္းေမာင္းသန္ ဒ ီဘ၀ကို တို ့မ်ားနိမဲ့သက္သက္ မပ်က္စီးေစပါနဲ ့လား...." " ေတာ္ေတာ့ရာဓ၀ ။

သူေတာ္စင္ကို ယုတ္ညံတဲ့စကားေတြနဲ ့ မပုတ္ခတ္ပါနဲ ့ "


သုဘာကုမာရီ ဟာေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ ့ေရွာင္ကြင္းထြက္ဖို ့ၾကိဳးစားတယ္။ က်ဳပ္ကလက္ကာထားလိုက္တယ္ ။ သူ

့လက္ကိုဆြဲျပီး သူ ့ကိုယ္လံုးေလးကို ရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းလိုက္ဖို ့ၾကံတယ္ ။အႏုနည္းနဲ ့ မရရင္အၾကမ္းနည္းနဲ

့လုပ္မယ္။ က်ဳပ္အၾကံကို ရိပ္စားမိတဲ့ သုဘာက ေနာက္ကိုဆုတ္ေရွာင္လိုက္တယ္။ သုဘာေတာ္ေတာ္

စိုးရိမ္သြားပံုပါ။ မစိုးရိမ္လို ့လည္းမျဖစ္ဘူးေလ။ ဘိကၡဳနီမ တစ္ေယာက္ဟာ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ရဲ့ အသားနဲ

့ထိရင္ သိကၡာပ်က္ေရာ မဟုတ္လား ။ ဒီပညတ္ခ်က္သိထားတဲ့ က်ဳပ္က သုဘာ စိတ္ပ်က္ေအာင္ၾကံလိုက္တာပဲ။

" ရာဓ၀ သင္ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္အသည္းအသန္ျဖစ္ေနတာလဲ။ ေနဦး. ....ရာဓ၀၊ သင္ငါ့ကို

ဘာမက္ေမာတာလဲ " " ဘာမက္ေမာလဲ ဟုတ္လား.

.....သုဘာရဲ့ကိုယ္လံုးေလးကိုေလ.......ကြ်မ္းက်င္တဲ့ေက်ာက္ဆစ္ပညာရွင္ ထုဆစ္ထားတဲ့

ယမင္းရုပ္ေလးကို ၊ အခ်ိဳးအဆက္ေျပတဲ့ သုဘာကိုယ္လံုးေလးကို

" သင္မွာေနျပီ ရာဓ၀ ။ ဒီခႏၶာကိုယ္ အေကာင္ပုပ္က ဘာမ်ားမက္ေမာဖို ့ေကာင္းလို ့လဲ ။ ဒီမယ္ ရာဓ၀ ၊

သင့္စိတ္ထဲရုပ္ေသးစင္ေပၚက ယမင္းရုပ္ေလးကို ျမင္ၾကည့္စမ္းပါ '' "အင္း....ေျပာပါဦး" " သစ္သားရုပ္ကို

ေျခလက္ေတြတပ္၊ ေဆးျခယ္ ၊ အ၀တ္ေတြဆင္ယင္ထားတဲ့ ဒီယမင္းရုပ္ကို အဟုတ္ထင္ေနၾကတယ္။

ၾကိဳးလွဳပ္ရင္ လက္လွဳပ္ကတက္တဲ့ ဒီအရုပ္ကို ပြဲျပီးေတာ့ ေသတၱာထဲ ေခါက္သိမ္းရင္ ၾကည့္ပါဦးမလား ..........."

"ဟိုက ယမင္းရုပ္၊ သုဘာက ပကတိလူ၊ မတူတာမႏွိဳင္းပါနဲ ့ သုဘာရယ္ "

"ရာဓ၀၊ ဒီခႏၶာကိုယ္ အေကာင္ပုပ္ဟာ အေသြးအား၊ အေၾကာ၊ အရိုး၊ အေရစတဲ့ သံုးဆယ္ႏွစ္ ေကာ႒ာသနဲ ့ဖြဲ

့စည္းထားတာပါ ။ တေရြ ့ေရြ ့ပ်က္စီးတက္တဲ့ သေဘာေဆာင္တဲ့ ဒီရုပ္က အိုရမယ္ ၊နာရမယ္ ၊ေသရမယ္ "

ိိ" အို .....မဟုတ္ေသးပါဘူး သုဘာရယ္ ။ မအိုေသးခင္ အပ်ိဳေလးပင္မဟုတ္လား......မျဖစ္လာေသးတဲ့ ဘ၀ကို

ျဖစ္လာႏွိဳး၊ ျဖစ္လာႏွိဳးနဲ ့ စိုးေၾကာက္တာ၊ မိုးျပိဳမွာ စိုးလို ့ ေျခေထာက္မိုးေထာင္အိပ္ေနတဲ့ တီတီတြက္ငွက္နဲ ့

မတူေနဖူးလား "


" မိုးကို ေျခနဲ ့ေထာက္ဖို ့ ၾကိဳးစားတဲ့ ဒီငွက္ေလးဟာတျခားငွက္ေတြထက္စာရင္ အႏၱရယ္ကင္းႏိုင္တာပဲ ရာဓ၀ ။

ငါဟာ အနိစၥ ၊ ဒုကၡ ၊ အနတၱ တရားကို ခြဲျခားျမင္ထားေတာ့ မႏွစ္သက္အပ္တဲ့ ဒီဘ၀ကို ရြံမုန္းေနျပီ ရာဓ၀ "

က်ဳပ္ကို လမ္းျပဆံုးမေနတာ သုဘာကုမာရီကို စိတ္ပ်က္မိတာ အမွန္ပါ ။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ပ်က္

လက္ေလ်ွာ့သြားတယ္ ဆိုတဲ့အျဖစ္ကို သုဘာမျမင္ေစခ်င္ဘူး ။ သုဘာနဲ ့ပတ္သတ္လို ့လည္းေနာက္ဆုတ္ဖို

့အၾကံ က်ဳပ္မွာမရွိဘူး။" ဒီမယ္သုဘာ ၊ ကိုယ္ဟာ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးဖြယ္ရာ အလွေတြကို အကုန္အစင္ျမင္ေနတယ္

။ မင္းက ဒီအလွတရားမျမင္လို ့သာ ဒီစကားေတြေျပာေနတာပါ ။ သုဘာ.......မင္း ကိုယ့္ကို

မယံုဘူးလား.......ကိုယ္ဟာ မိန္းမ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတြ ့ဖူးတယ္ ။ရင္းႏွီးဖူးတယ္ ။ သူတို ့တစ္ေတြကို

အေပ်ာ္သေဘာနဲ ့ ဆက္ဆံခဲ့ေပမယ့္ သုဘာကို ဒီလို မၾကံစည္တာ အမွန္ပါ။ ဒီမယ္ သုဘာ ၊ မင္းကသာ

ကုိယ့္အခ်စ္ကို လက္ခံတယ္လို ့ ေခါင္းညိပ္လိုက္စမ္းပါ ။ မင္းလို အင္ဆႏၵအားလံုး ျပည့္ေစရမယ္ "

" အို........ရာဓ၀၊ သူေတာ္စင္ကို ပုတ္ခတ္စကားေျပာတဲ့ သင့္မွာအကုသိုလ္မ်ားလွျပီ ။ ငါ့ကိုလမ္းဖယ္ေပးပါေတာ့ "

" အဟက္......ဟက္.......ဟက္ ။ မင္းမွာ ေရြးစရာတစ္လမ္းပဲ ရွိေတာ့တယ္ သုဘာ။ အဲဒါ

ငါ့ရင္ခြင္ထဲခို၀င္ဖို ့ "


က်ဳပ္က ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ ့ေရွ ့ကိုတိုးလိုက္တယ္။ သုဘာေတရီက စိုးရိမ္ပူပန္တဲ့ မ်က္ႏွာထားနဲ ့

ေနာက္ကိုဆုတ္လိုက္တယ္ ။ ကြ်ုႏု္ပ္အေနနဲ ့ အခြင့္ေကာင္းကို လက္လြတ္ခံလို ့မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ သည္ေတာထဲမွာ

သူ ့ခႏၶာကို အရယူေတာ့မယ္။ ၀တ္ရည္ေသာက္သံုးတဲ့ ပ်ားပိတုန္းဟာ ပန္း၀တ္ရည္ကို ထပ္ျပန္လဲလဲ

ေသာက္သံုးသကဲ့သို ကြ်ႏု္ပ္သည္လည္း သုဘာကိုယ္လံုးေလးကို ရယူေတာ့အံ့လို ့ ဆံုးျဖတ္လိက္မိတယ္။

" ရာဓ၀"

" မင္း၊ ဘာေျပာခ်င္လဲ သုဘာ.......ကိုယ့္ အလိုျဖည္ဆည္းေတာ့မလား "

" သင္ ေခတၱ ခဏေလာက္ စဥ္းစားစမ္းပါ ။ လူ ့သက္တမ္း ဟာတိုေတာင္းပါတယ္ ။ ကာမဂုဏ္ခ်မ္းသာ

မက္ေမာလိုက္စားသူဟာ ဒီအာရံုမတင္းတိမ္ခင္ေသရလိမ့္မယ္ ။ ေသလြန္ျပီးရင္ အပါယ္ငရဲမွာ

ဆင္းရဲဒုကၡခံရမယ္။ ဒီမယ္ရာဓ၀ သင္ေျပာတဲ့ ကာမဂုဏ္အရသာဟာ သင္တုန္းဓါးေပၚတင္ေနတဲ့ ပ်ားရည္စက္

လ်ွက္ရတာနဲ ့ ဘာထူးလဲ........"

" ဘာထူးလဲဟုတ္လား.........ကာမဂုဏ္အရသာဟာ ႏုပ်ိဳတုန္းခံစားရတဲ့ ေလာကီခ်မ္းသာပါ။ ဒီအရသာကို မအို ၊

မနာ ၊ မေသ မီခံစားရမယ္ ။ ဘာမွမၾကာတဲ့ ဒီကာလမွာ ကာမဂုဏ္အရသာခံစားဖို ့အခ်ိန္ရွိသခိုက္

လံုးလစိုက္ရမယ္ သုဘာ............လာပါ ။ ရင္ခြင္ထဲ၀င္ခဲ့စမ္းပါ သုဘာရယ္။ "

" ေၾသာ္ရာဓ၀ရယ္ ......ငါ့မွာ သင္နဲ ့ ေပ်ာ္ပါးလိုတဲ့ ဆႏၵမရွိဘူး။ ကိေလသာ ႏြမ္းေျခာက္ေနတဲ့ ငါ့ကို

ဘယ္ဟာစံုမက္တမ္းတေနတာလဲ " သုဘာကုမာရီ အေမးၾကားေတာ့ ကြ်ႏ္ုပ္လွိဳက္လဲွစြာ ျပံဳးလိုက္သည္။

ထိုအျပံဳးမွာ ေအာင္ျမင္ျခင္း သေကၤတေတြ ေရာယွက္ေနတာ သုဘာျမင္ပါလိမ့္မယ္။

" ဘာကို တမ္းတေနလဲဟုတ္လား သုဘာ ......ကိုယ္စြဲလမ္းတာ ကိုယ့္ကို ၾကည့္ေနတဲ့

မင္းမ်က္လံုး။ ၀ိုင္းစက္ၾကည္လင္ျပီး ညိဳေမွာင္ေနတဲ့ သုဘာမ်က္လံုးက ကုိယ့္ကို ညို

့ယူဖမ္းစားထားတယ္ေလ "

" ေၾသာ္ .......ဒီမ်က္လံုးလား ....ဒီမ်က္လံုးကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ့ သင့္ကိုငါေပးပါမယ္ ....ေရာ့ ရာဓ၀ "

" ဟယ္ ......အို သုဘာရယ္ "

ကေလးတစ္ေယာက္လို နားပူ နားဆာလုပ္ေနတဲ့ က်ဳပ္ကိုစိတ္ပ်က္ေနတဲ့ သုဘာဟာ ကြ်ႏု္ပ္မေတြးတဲ့ ကိစၥကို

လ်ွပ္တစ္ျပက္လုပ္လိုက္တယ္။ လ်ွင္ျမန္လိုက္တာက ကြ်ႏ္ုပ္ထားခ်ိန္ပင္မရလိုက္ဘူး။ လွပတဲ့ မင့္မ်က္လံုးကို

စြဲမက္တာပါဆိုတဲ့ ကြ်ႏု္ပ္စကားကို လက္ေတြ ့အေကာင္အထည္ေဖာ္ ျဖည့္ဆည္းလိုက္တယ္။ သူ ့မ်က္လံုးကို

လက္ႏွိဳက္ေကာ္ထုတ္ယူလိုက္တာပါပဲ။ မ်က္ဆန္ထြက္ျပီး ေဟာက္ပက္ျဖစ္ေနတဲ့ သုဘာမ်က္ကြင္းကို

ကြ်ႏု္ပ္ဟာေၾကာင္ေငးၾကည့္ေနတယ္။ ေသြးေတြ ဟာ မ်က္ကြက္ထဲက ယိုစီးက်လာတယ္ ။ သူ

့ပါးတစ္ျပင္လံုးေသြးျခင္းျခင္းနီေနတယ္။

" ေရာ့ ယူေလရာဓ၀ ။ သမင္မ်က္လံုးနဲ ့တူတယ္ဆိုတဲ့ ဒီမ်က္လံုးကိုယူပါ။ သင့္ႏွလံုးကို ဆြဲယူဆြတ္ေျခြျပီး

ရမၼက္ေဇာေတြထန္ေစတယ္ဆိုတဲ့ ဒီမ်က္လံုးကို ယူလိုက္စမ္းပါ ။ ယူလိုက္ပါ ရာဓ၀။ ဘာလဲ ရြံေနျပီလား ။

စိုးရြံေနျပီလား "

နာက်င္မူေ၀ဒနာခံစားရဟန္မတူတဲ့ အမူအရာနဲ ့မ်က္လံုးေဖာက္ေပးတဲ့ သုဘာကို ငိုင္ၾကည့္ေနမိတယ္။

ဒီအထိသံေယာဇဥ္ျပတ္မွန္း ၊ ကိေလသာစိတ္ေခါင္းပါးမွန္း မသိခဲ့တာအမွန္ပါ။ ကြ်ႏု္္ပ္စိတ္ထဲမွာ

သုဘာမ်က္လံုးေလးၾကည့္ျပီး ရြံရွာတာထက္ ႏွေျမာတာ ပိုပါတယ္။ ထိတ္လန္ ့တာထက္

ဂရုဏာသက္တာပိုပါတယ္ ။ သုဘာသာ ဒီလိုလုပ္မယ္ထင္ရင္ ကြ်ႏု္ပ္ဒီစကားေတြ ေျပာမိမွာ မဟုတ္ဘူး။

သုဘာရယ္ ။

ကြ်ႏု္ပ္ဟာ ၀မ္းနည္းဆို ့နစ္တဲ့ အသံနဲ ့ေျပာရင္း သုဘာကုမာရီေထရီမ ေရွ ့မွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္တယ္။

သုဘာရဲ့ စိတ္ဓာတ္ကို ေလးစားသြားတာေၾကာင့္ လက္ႏွစ္ဖက္ယွက္ျပီး ရွိခိုးလိုက္မိတယ္ ။

............... သုဘာရယ္ ...........

" က်ဳပ္ရဲ့ မိုက္မဲမူ၊ မလိမၼာမူ အတြက္ ခြင့္လႊတ္ပါ သုဘာ "

ကြ်ႏု္ပ္ ႏွုတ္ဖ်ားက ဒီစကားပဲထြက္လာပါတယ္ ။ မွန္တာေျပာရရင္ သုဘာေထရီမ ေျခဖ၀ါးကို နဖူးနဲ ့တိုက္

ဦးခိုက္ခ်င္တယ္။ ေတာင္းပန္စကားေတြ အေျမာက္အမ်ားေျပာခ်င္တယ္ ။ ကြ်ႏု္ပ္ က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့

ျပစ္မူအတြက္အပါယ္ငရဲက်မွာကို မစိုးရိမ္ဘူး။ သုဘာေထရီမရဲ့ ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္မွာကို စိုးရိမ္မိတယ္။ ေၾကာက္ရြံ

့ထိတ္လန္ ့မိတယ္။

ကြ်ႏု္ပ္ဟာ တဒဂၤအတြင္းမွာပဲ သတိသံေ၀ဂ ရစရာေတြ ေပးလာတယ္။ တစ္ခ်ိန္လံုးတရားျပဆံုးမခဲ့စဥ္က

တရားမရဘဲ ခုမွေနာင္တာရမိတယ္။ ခြင့္လႊတ္ပါ ........ ခြင့္လႊတ္ပါဆိုတဲ့ စကားကိုသာ ထပ္မနားေျပာေနမိတယ္္။

" အို ....ရာဓ၀ ။ငါကိုဆဲေရးပါေစ။ ငါ့ကို ရွိခိုးသူႏွယ္သေဘာထားႏိုင္ပါတယ္ ။ ဒါဟာ သူေတာ္စင္တို ့ရဲ့

စိတ္ထားပါ ရာဓ၀။ သင့္ျပစ္ကို ခြင့္လႊတ္ပါတယ္။ " " ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ သုဘာေထရီ " " အင္း ....အခုေတာ့

သင္သိျပီမို ့ လား ....သစ္သားရုပ္ကို ေခါင္း၊ ေျခ၊ လက္ေတြျဖဳတ္ရင္ ႏွစ္သက္စရာမရွိသလို

ေဟာဒီသံုးဆယ္ႏွစ္ႏ၏ေကာ႒ာသနဲ ့ ဖြဲ ့စည္းထားတဲ့ ဒီခႏၶာဟာ တစ္ခုခု ဖယ္ထုတ္ရင္ ႏွစ္သက္စရာမျမင္၊

ရြံရွာဖြယ္သာ ဧကန္ျဖစ္တယ္ ဆိုတာသိျပီမို ့လား "

" ျမင္ပါ၊ သိပါျပီ သုဘာေထရီမ "

" ဒါဆို ငါ့ကိုသြားခြင့္ျပဳေတာ့ "

သုဘာေထရီမသည္ ညင္သာစကားနဲ ့ ေတာင္းဆိုလိုက္တယ္ ။ သည္တစ္ခါမွာေတာ့ ကြ်ႏ္ုပ္ဟာ အရွင္မကို

ပိတ္ဆီးကာထားဖို ့ မၾကိဳးစားေတာ့ဘူး ။ တရိုတေသ လမ္းဖယ္ေပးရင္း ဦးခိုက္လိုက္ပါတယ္။ ကုမာရီေထရီမကို

ၾကည့္ရင္းကြ်ႏု္ပ္ဟာ ေနာင္တမ်က္ရည္ေတြက်လို ့ က်န္ရစ္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ။

အလြမ္းမိုးဖ်န္း ကမ္းရိဳးတန္းသို ့

* အေနာက္ဘက္ပင္လယ္ျပင္

ေမးတင္တဲ့ ေန၀န္း။

ထား၀ယ္ေျမ သာေပစြ လို ့

ေတးလွ သီညႊန္း။

* ေျမာက္ ဘက္ကို ေမ်ွာ္ေငးေတာ့

ေရး-မုတၱမ ပဲခူးနယ္။

ထား၀ယ္ေျမ ထား၀ယ္ေတာင္တန္း

လြမ္းခ်င့္စဖြယ္။

အေရွ ့ဘက္ သူတို ့နယ္

ထား၀ယ္အေခၚ ရွမ္းေဒသ။

ေတာင္ဘက္မွာ ေရျပင္က်ယ္ႏွင့္

ေငြပင္လယ္ ပတ္ခ်ာ၀ိုင္းတယ္

မွိဳင္းရီညိဳ႕ပ်။

* ရာဘာပင္ အတြင္စိုက္လို

ငွက္သိုက္လည္း ရွာရင္းေပ်ာ္။

ေျမျပင္ ေရျပင္ မလပ္ေအာင္

သတၱဳ တူးေဖာ့္။

ငါးဖမ္းလည္း ကြ်မ္းသေနာ္

ေရေပၚက ထား၀ယ္သား။

ျပည့္ဘ႑ာ ရိကာၡတိုးေအာင္

ၾကိဳးတက္ သူမ်ား ။

* ျမိဳ ့ထား၀ယ္ နယ္တစ္၀ွမ္းမွာျဖင့္

ရႊင္လန္းစရာ့ အလွျခယ္။

ရွင္ကိုးရွင္ ဘုရားျမတ္တို ့

ကိန္း၀ပ္ သပၸာယ္။

သည္ေရနဲ ့ သည္ေျမ၀ယ္

တင့္တယ္ အလွ ရွဳမျငီး။

"ရွင္ေတာက္ထိန္"္ိ "ရွင္ဥၾသ" ရယ္နဲ ့

သာေမာဖြယ္ " ရွင္ေမ်ွာ္ေတာင္္ " သို ့

ဖူးရေအာင္ အလ်င္ရွုျပန္ေတာ့

"ရွင္ပင္ခရု" " ရွင္ေတာင့္ပံု"တဲ့

"ရွင္ဇလြန္" အစံုဖူးႏိုင္ရဲ့

ၾကည္ႏူးဖြယ ္"ရွင္ဆံေတာ္ " မွ

ရွိေကာ္ေရာ္ "ရွင္ဓာတ္၀ဲ"ဆီသို ့

လႊဲမေသြ ပန္းေတြကပ္ၾကမယ္

" ျမတ္ရွင္မွတၱီး "။


* ထား၀ယ္သူ ၊ ထား၀ယ္သားတို ့

စကားအလွ ခ်စ္စဖြယ္။

"စားရွဥ္ဟာ စားေဂ့ဇို ့

သြားရွဥ္ဟာ သြားေဂ့ဇို ့"

တို ့ဇာတိႏြယ္။

ငါးပိ ငါးေျခာက္ ေပါျပည့္ၾကြယ္

စားစရာရယ္ ဘယ္မရွား။

ေရေျမအလွ အသြယ္သြယ္

သြားစရာရယ္ ဘယ္မရွား။


သီးခ်င္း ကဗ်ာသီ အလြမ္းမိုး ဖ်န္းဖြယ္ပ

တနသာၤရီ ကမ္းရိုးတန္းဆီက

ခ်စ္ပန္းႏြယ္ အဖူးအပြင့္ေတြနဲ ့

ထူးတင့္စြာ တစ္သြင္ဆန္းေလတဲ့

ျမိဳ ့ထား၀ယ္ အယဥ္ပန္းကိုျဖင့္

နမ္း ေမႊးခ်င္သား။ ။



စားရွဥ္ယာစားေဂ့ဇို ့ = စားခ်င္ရာ စားရေအာင္

သြားရွဥ္ယာသြားေဂ့ဇို ့ = သြားခ်င္ရာ သြားရေအာင္

အိပ္မေပ်ာ္ေသာညမ်ားကုန္ဆံုးပါေစ

ညညအိပ္မေပ်ာ္သူမ်ား၊ အိပ္ေပ်ာ္ေသာ္လည္း ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္သူမ်ားအတြက္


၁- ည၈နာရီေနာက္ပိုင္း ဘာမွမစားပါနဲ ့ေတာ့ ။စားခဲ့ျပီးတဲ့ညေနစာကလည္း တအားၾကီးစားတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘ

အိပ္ေပ်ာ္မူကို အားေပးတဲ့ သၾကားနဲ ့ ကစီဓာတ္ပါတဲ့ ကာဘိုဟိုက္ျဒိတ္ျဒပ္ေပါင္း အစားအစာမ်ိဳးကိုပဲ စားဖို

့လိုအပ္တယ္

၂- အိပ္ရာမ၀င္ခင္ ၄နာရီအတြင္းမွာစိတ္ေရာကုိယ္ေရာပါ ပင္ပန္းေစမယ့္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္

အလုပ္မ်ိဳးမလုပ္ပါနဲ ့။

၃- ကဖိန္း(Caffeine )ဓါတ္ပါတဲ့ေကာ္ဖီကို တစ္ေနကုန္ေသာက္ေနေပမယ့္ ညေန ၄နာရီေနာက္ပိုင္းမွာ

မေသာက္ရင္ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။

၄- ည ၉နာရီ၊ ၁၀နာရီ ပတ္၀န္းက်င္ေလာက္မွာ အိပ္ခ်င္လာရင္ ဘာမွစဥ္းစားမေနနဲ ့ေတာ့။ အိပ္ပစ္လိုက္ပါ ။

၅- အိပ္ရာဆိုတာ အိပ္ဖို ့အတြက္၊ ႏွစ္ကုိယ္တူယွဥ္တြဲဖို ့အတြက္ပါပဲ ။ ဒါေၾကာင့္ အိပ္ရာေပၚမွာ

အစာလည္းမစားနဲ ့။ကြန္ျပဴတာအေသး(Laptop)ေလးလဲ မယူသြားနဲ ့။အျခားအလုပ္လုပ္ဖို

့လည္းမစဥ္းစားပါနဲ ့အိပ္ဖို ့သက္သက္ပါပဲ။

၆- အိပ္ခ်ိန္မွာ စိတ္ျငိမ္းခ်မ္းမူကို ဖန္တီးထားပါ။သူရဲ ၊ တေစၦ၀တၱဳဖတ္တာမ်ိဳး ၊ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ VCD

ဖြင့္ၾကည့္တာမ်ိဳးကို ေရွာင္ပါ။

၇- မအိပ္ခင္မွာ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္ဟာလည္း ေအးခ်မ္းျငိမ္သက္ျပီး နားေနစရာေကာင္းဖို

့လိုပါတယ္။ကိုယ့္အတြက္ သက္ေသာင့္သက္သာရွိရပါမယ္။

၈- အိပ္ရာနံေဘးမွာ ပန္းခ်ီကားခ်ိတ္ရင္လည္း အေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့နဲ ့သိမ္ေမြ ့နက္နဲတဲ့ ပန္းခ်ီကားမ်ိဳးပဲ
ခ်ိတ္မယ္

။ဒီဇိုင္း ခပ္ဆန္းဆန္း ၊ခပ္ရွဳပ္ရွဳပ္ အေရာင္ကလည္း ေတာက္ပေနတဲ့ ပန္းခ်ီကားဆိုရင္ေတာ့

စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္မွာ။

၉- အိပ္ရာ၀င္ရင္ ၀တ္တဲ့အ၀တ္ဟာ ကိုယ္နဲ ့သက္သက္သာသာ ၊ေခ်ာင္ေခ်ာင္ခ်ီခ်ီ ရွိ ၊ မရွိ သတိထားရမယ္

။ခ်ည္အေပ်ာ့စားနဲ ့ ရက္လုပ္ထားတဲ့ အ၀က္ကို ၀တ္အိပ္ရင္ အသက္ရွဳရတာေရာ ၊အသားနဲ ့

ထိကပ္ေနတာေရာဟာ သက္ေသာင့္သက္သာ ရွိတယ္၊ ည၀တ္ဂါ၀န္ အရွည္ၾကီး ၀တ္အိပ္ရင္ေတာ့

လွတယ္ဆိုေပမယ့္ မၾကာခဏ ရွဳပ္ေထြးတာတို ့၊ တြန္ ့လိမ္ေၾကမြတာျဖစ္ေနရင္

စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ေစတာေပါ့။

၁၀- တခ်ိဳ ့ကမအိပ္ခင္ႏွိပ္တာတို ့၊ ပူေႏြးတဲ့အရည္တစ္ခုခုေသာက္တာတို ့၊ေရေႏြးေလးနဲ ့ေရခ်ိဳးလိုက္တာတို

့ဟာ ပိုျပီးအိပ္ေပ်ာ္ေစတယ္လို ့ဆိုတယ္ေနာ္ ၊ အခ်ိဳ ့သိပၸံ ပညာရွင္ေတြကေတာ့ ဒါကို

သိပ္ျပီးလက္မခံၾကပါဘူး

။ႏွိပ္တာ ေရခ်ိဳးတာေတြလုပ္တဲ့အခါမွာ တခ်ိဳ ့ကအေၾကာအျခင္ေလွ်ာ့ေျပေစတဲ့ ေရေမႊနံ ့သာဆီေတြနဲ ့

လိမ္းက်ံႏွိပ္နယ္ ေရခ်ိဳးတက္ၾကတယ္။ တခ်ိဳ ့ကလည္း အထူးစီမံေဖာ္စပ္ထားတဲ့ နာမည္ၾကီးတံဆိပ္

ေရေမႊးနံ

့ သာဆီေတြကို သံုးၾကေသးတယ္။ ဒါေတြက အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္ အထူးစီမံေဖာ္စပ္ထားတာပါတဲ့။

၁၁- သင္ဟာ အသံေၾကာင့္ အအိပ္ဆက္တက္ပါသလား။ အဲဒါဆိုရင္ အသံဗလံေတြကို ယဥ္လာဖို

့ ေလ့က်င့္ယူရမယ္။ ေလတိုက္တဲ့အသံဟာ ထူးထူးျခားျခား အသံမဟုတ္ေပမယ့္ ကားသံလူသံေတြကို

ဖံုးလႊမ္းသြားတက္တယ္။ (ၾကိဳက္တက္ရင္) ညင္ညင္သာသာရွိတဲ့ ကေလးေခ်ာ့သီးခ်င္းမ်ိဳးလို

သီးခ်င္းစီဒီဓါတ္ျပားဖြင့္ နားေထာင္ရင္းအိပ္လိုက္ေပါ့ ။

၁၂- တကယ္လို ့ ကိုယ့္အိပ္ခန္းအျပင္က မီးအလင္းေရာင္ဟာ ကိုယ့္အခန္းကို ထိုးေဖာက္၀င္ေရာက္ေနရင္

ခန္းဆီးထူထူနဲ ့ ကာရင္ကာ၊ မ်က္လံုးကာအဖံုးေလး(Sleep Mask)နဲ ့အိပ္ပါ။

၁၃- ကိုယ္ျမတ္ႏိုးႏွစ္သက္တဲ့ ပစၥည္းတစ္ခုခု၊ အရုပ္ကေလးတစ္ရုပ္ရဲ့ အနံ ့အသက္ ၊ အထိအေတြ ့သို ့မဟုတ္

အသံေလးတစ္ခုခုကို ရွဴေန၊ ထိေန၊ ၾကားေနရမွ အိပ္ေပ်ာ္မယ္ဆိုရင္ အဲဒီ အရုပ္ သို ့မဟုတ္ ပစၥည္ကို

အိပ္ရာဆီယူသြားပါ။ ( ေမာင္.........ေမာင္ တေမာင္ေမာင္နဲ ့ သိပ္ေခၚရမွ အိပ္ေပ်ာ္မယ့္ အျဖစ္မ်ိဳး ဆိုတဲ့

သီးခ်င္းထဲက လိုမ်ိဳးေလ)

၁၄- ေၾကာင္၊ ေခြး စတဲ့ အိပ္ေမြးတိရစာၦန္ေလးေတြဟာ ခ်စ္ဖို ့ေကာင္းသေလာက္ လူအိပ္တဲ့ေနရာမွာေတာ့

ေတာ္ေတာ္ေလးကို အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ေစပါတယ္။ အထူးအျဖစ္ အဲဒီ

တိရစာၦန္ေလးေတြဟာေဒါသထြက္လာရင္ လူေတြကို ေတာ္ေတာ္ကသိကေအာက္ျဖစ္ေစတက္ျပီး သူတို

့ ရဲ့ကိုယ္က အေမြးအမွ်င္ေတြဟာလည္း လူအေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို (Allergic)ျဖစ္ေစတက္လို ့မႏွစ္ျမိဳ

့သူမ်ား

ေ၀းေ၀းေရွာင္ျပီးအိပ္ပါ။

၁၅- ေနာက္ဆံုးတစ္ခ်က္ကေတာ့ အိပ္ခန္းထဲမွာ မေကာင္းတဲ့အန႔ံအသက္( ဥပမာ-မွိဳနံ ့၊ သိုးနံ ့နဲ ့ဖုန္နံ

့ )ေတြရွိရင္ေတာ့ အိပ္လို ့ရမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီေလသန္ ့စင္စက္ရဲ့ တ၀ီ၀ီျမည္သံေလးကပဲ

နံေဘးပတ္၀န္းက်င္က

ဆူညံသံေတြကို ဖံုးလႊမ္းေပးသြားတက္ျပီး အိပ္ေကာင္းျခင္းကို မိတ္ေဆြေရာက္ပါလိမ့္မယ္ ။ ။

အေမ

လွမ္းခဲ့ထား၀ယ္ေျမ